Poëzie op post-it blaadjes

.

Op 10 oktober 2012 schreef ik over een nieuw fenomeen; Memopoëzie. Naar aanleiding van een andere uiting van poëzie namelijk post-it poëzie wat eigenlijk min of meer hetzelfde is. Je schrijft een (kort) gedicht op een post-it velletje (maar dat mag ook een andere vorm van memo-papiertje zijn) en laat dat ergens achter als verrassing voor de lezer die dat gedicht tegen komt.

Jarenlang hing het voorbeeld dat ik schreef in de poëziehoek van mijn bibliotheek. Ik was hem al bijna vergeten totdat we afgelopen maand gingen herinrichten, toen kwam hij weer boven water.

Grappig genoeg werd ik deze week gewezen op het feit dat de website waar ik destijds over schreef een ander adres had gekregen (namelijk memopoezie.org). Ik heb daar nu een inlog van en het is zeer de moeite waard om een te kijken welke poëzie er al gedeeld is via memo-papiertjes.

Hier mijn gedichtje van destijds en een voorbeeld van de nieuwe website.

.

Moeilijk gesprek

Je laat je vragen

Voorafgaan door gezucht

Mijn antwoorden

Zijn te zwaar

Om je lucht te geven

Laat ons maar in stilte

Naar elkaar glimlachen

.

Dit voorbeeld van de website is van Zomervogel:

Langzaam knoopt de beul

de strop van Engelse en Franse

                                                                                  woorden op;

mijn benen bungelen nog zacht

terwijl Facebook daar beneden

spottend lacht.

.