Zo komen ze en maken me gek
Svetlana Kekova
.
De dichter en literatuurdocente Svetlana Kekova (1951) wordt geboren op het eiland Sachalin, in het verre oosten van Rusland tussen de zee van Ochotsk en de Japanse zee. Haar vader diende hier als majoor in het leger van de Sovjet Unie. Ze doceert literatuur aan de universiteit van Saratov in het westen van Rusland. Kokeva begon pas op latere leeftijd poëzie te publiceren. Ze schrijft serieuze, beeldrijke, door religieus geïnspireerde poëzie.
.
Uit ‘Armada uit 1997 het volgende titelloze gedicht.
.
Mijn beschuldiger, wachter en volger
houdt zwijgend het mes in zijn hand.
Help me, dierbare beschermengel,
help me, dat ik staande blijven kan.
.
Als een stoppelbaard geschoren door een scheermes
zo komen ze en maken me gek.
Maar gebeden, gevoed door gebeden,
spreken zelf uit een gebed
.
Wat lost er op in bloed? Antwoord: woorden.
Wat wordt uitgeroeid in de nacht? Het licht.
Samen als in het bijbelboek Jona,
staan wij voor Gods gericht…
.
Geplaatst op 21 december 2014, in Russische poëzie en getagd als 1951, 1997, Armada, beeldend, dichter, gedicht, gedichten, Japanse zee, literatuur docent, poëzie, religieuze poëzie, Russisch dichter, Russische poëzie, Sachalin, Saratov, Sovjet Unie, Svetlana Kekova, Universiteit, Zee van Ochotsk, zonder titel. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Nooit van haar en/of haar werk gehoord, maar vind dit in alle facetten een pracht gedicht.
Prachtig