Site-archief
De Dromende Dansers
Rik van Boeckel meets The Dub Ark
.
Ik ken dichter/performer Rik van Boeckel (1952) al een groot aantal jaren. Zo stonden we al in 2014 samen met een aantal andere dichters in theater De Veste in Delft, en bij ‘Dichter bij de bar‘, maar Rik was ook een van de deelnemers aan de eerste editie van De Poëziebus in 2015. Dat hij groot fan is van Linton Kwesi Johnson, net als ik, hoor je onmiddellijk wanneer je de CD ‘De Dromende Dansers’ opzet. Zijn nieuwste creatie, na onder meer een reisverhaal en zijn dichtbundel ‘Beweeg als een strateeg‘ uit 2018 is de CD ‘De Dromende Dansers‘.
Het is niet de eerste CD van deze performance dichter met zijn onafscheidelijke djembé. In de jaren ’80 van de vorige eeuw bracht hij als popdichter al twee cassettes uit en in 2010 zijn eerste CD ‘Ode aan de mode’ waarin hij poëzie brengt op de klanken van hip hop en Latin muziek. In 2014 volgt dan de EP ‘Cheer Yourself Up’ met een mix van reggae en Dancehall. Maar ook bij zijn bundel ‘Beweeg als een strateeg’ zit een begeleidende CD met muzikale poëzie.
En nu dan een nieuwe CD (2023) met (heel netjes) een tekstboekje. In de kleuren groen, geel en rood, waarmee de link naar de muzieksoort die op dit album te horen zijn meteen gekenschetst worden: Reggae en Dubreggae. Rik wordt op dit album bijgestaan door een collectief van muzikanten dat bekend staat als The Dub Ark: Eric van Drunen Littel (aka Clever Lee), Aernout van Hees (aka Dr. EchopleX) en Joep Smeenk (aka Ube da Dube). En samen zetten zij een muzikale achtergrond neer voor de teksten van Rik die er zijn mag. Ik hoor een mix van Linton Kwesi Johnson, Lee Scratch Perry maar ook Black Uhuru en zelfs Doe Maar klinkt door in het zeer diverse palet van percussie en muzikale klanken.
Rik schreef de teksten op verschillende plekken op deze wereld: Portugal, Ibiza maar ook gewoon in Nederland. Voor wie van poëzie en percussie houdt is dit een aanrader. Ik koos van het album de tekst van ‘Een lied van waanzin’.
.
Een lied van waanzin
.
De tijd gaat voorbij
de tijd verdwijnt in de eeuwigheid
waar mensen leven waar mensen feesten
waar wolken huilen waar mensen sterven
.
Zo klinkt een lied van waanzin
en een verdrietig hart
dit is een moment om te voelen
van blijdschap tot aan smart
.
Verhalen van vrijheid zingen het liefst
laat de onderdrukking varen
doe dit maanden doe dit jaren
ze zingen dit trots en luid
.
Zo klinkt een lied van waanzin
en een verdrietig hart
dit is een moment om te voelen
van blijdschap tot aan smart
.
Regenbogen bedekken de zon
de maan verborgen in duisternis
zal langzaam verder groeien
donder zal harten raken
jaren van wind en zang
bereiken de leistenen heuvels
zij zullen haar verder dragen
naar de horizon achter de duinen
universele duinen aan de Noordzee
.
Zo klinkt een lied van waanzin
en een verdrietig hart
dit is een moment om te voelen
van blijdschap tot aan smart
.
Man gevonden geen wormen wel maden
Tsead Bruinja
.
De van oorsprong Friese dichter Tsead Bruinja (1974) debuteerde officieel in 2000 met de Friestalinge bundel ‘De wizers yn it read/ De wijzers in het rood’. Zijn eerste publicatie is echter al van 1998 ‘Vreemdgaan’ (uitgegeven in eigen beheer). In 1999 publiceerde hij met onder andere Daniël Dee ‘Startschot’, ook in eigen beheer uitgegeven. In 2001 en 2002 verschenen nog Friestalige bundels maar zijn Nederlandstalige debuut ‘Dat het zo hoorde’ werd gepubliceerd in 2003 en het jaar daarop genomineerd voor de Jo Peterspoëzieprijs. De laatste bundel van Bruinja vescheen in 2015 getiteld ‘Binnenwereld buitenwijk natuurlijke omstandigheden’.
Samen met Joke van Leeuwen, Erik Menkveld, Hagar Peeters en Ramsey Nasr was Bruinja genomineerd als volgende Dichter des Vaderlands voor de periode 2009-2013. Ramsey Nasr won die verkiezingen. Met het collectief ‘Gewassen’ (2001-2004), met onder anderen dichter Sieger MG en videokunstenaar Alan D. Joseph, won hij in 2002 het Hendrik de Vriesstipendium.
Uit zijn bundel ‘Overwoekerd’ uit 2010 het gedicht ‘man gevonden geen wormen wel maden’.
.
man gevonden geen wormen wel maden
.
vind je een lijk in een huis
kijk dan onder de deurmat
in de spleten van de vloer
in welke fase zijn de insecten
zijn het nog maden of zijn er al poppen?
eerst komen de maden en poppen van bromvliegen
bromvliegen kunnen binnen een uur eitjes leggen
ze ruiken een lijk over zestig kilometer afstand
er bestaat een bromvliegsoort waarbij de poppen op het lijk uitkomen
andere soorten maden kruipen van het lijk af
om enkele meters verderop te verpoppen
bij warm weer wordt een lijk binnen twee weken opgegeten door de maden
het eindigt met spektorren die eten droog vlees
museumkevers eten andere insecten
kleermotten eten haren en huid
het langste duurt het om huid en skelet te verteren
daartussenin zitten mijten
die de eieren van de vliegen opeten
met honderden tegelijk kruipen ze door je vlees
.
Foto: Tineke de Lange
Meer informatie: www.tseadbruinja.nl.
Date een dichter, een verslag
Boerol 2014
.
De regelmatige lezer van dit blog is het vast niet ontgaan, zaterdag 5 juli was er Boerol in Maasland, gemeente Midden-Delfland. Samen met Irene Siekman, Menno Smit, Robbert Meijntjes, Joz Knoop, Edwin de Voigt, Mark Boninsegna, Kobus Carbon, Tim van den Eijk en Rick Baggermans mocht ik daar als dichter voordragen. Als vorm was ‘date een dichter’ gekozen. Uit een menu van namen met een korte maar krachtige omschrijving kon het publiek kiezen uit een dichter. Middels een prachtige oude bakelieten telefoon kreeg men contact met de dichterstafel alwaar de bestelde dichter zich naar de ‘klant’ begaf en een privé voordracht gaf.
Maar voor het zover was stelde een deel van de groep dichters zich op bij de ingang van het terrein om als poëtisch dichterscollectief de bezoekers middels een gedicht te verwelkomen. Hoewel het zachtjes regende kwamen toch al vroeg een hoop bezoekers en het gedicht speciaal voor hen werd zeer op prijs gesteld.
Later, toen het weer zich wat herstelde werd op de schapenweide een programma van 50 minuten verzorgd door de dichters aangevuld met gitarist Michel Ebben. Het publiek genoot tot het toch weer begon te regenen. Toen de regen dermate hard naar beneden kwam dat bijna iedereen tot op zijn onderkleding drijfnat was besloot Menno als presentator dat dan maar iedereen die er nog was in de half open kar moest plaats nemen om in ieder geval enigszins droog de rest van het programma te genieten. Dit leidde tot een hilarische situatie waar publiek en dichters hutjemutje bovenop elkaar stonden te genieten van poëzie te midden van een leeg veld in de stromende regen.
.
Daarna werd het weer snel beter en kon het daten met een dichter in volle omvang losbarsten. Gestimuleerd door verschillende voordichters werden vele bezoekers verleid om tot een date te komen met een dichter naar keuze. En of dit nu was onder de boom naast de dichterstafel, achter de stallen of gewoon op de doorgang langs de standjes, vele bezoekers kregen één op één of één op twee een aantal gedichten voorgedragen. Soms hilarisch, soms serieus maar altijd heel persoonlijk. Dat deze aanpak werkte , merkten de dichters toen bezoekers uit zich zelf gingen bellen met de dichterstafel.
Toen het optreden naast de Silo werd afgelast wegens teveel geluid in de buurt en werd verplaatst naar de dichterstafel zelf, stroomde vele bezoekers toe om ook daar naar poëzie te luisteren.
En Joz, Joz had zijn eigen fans. Drie roze Boerolmeiden kwamen regelmatig terug voor Joz om van zijn bijzondere gedichten en jozzonetten te genieten.
Boerol 2014 was, ondanks een wat natte start een groot succes, de te daten dichters hebben er van genoten en het publiek weet nu hoe het is om in een persoonlijk tête-à-tête poëzie uit de mond van een dichter te horen en te beleven hoe dat is.
Meer foto’s van dit bijzondere festival staan op http://boerol.nl/fotos/ waaronder deze van mij.
ZICHTBAAR ALLEEN 