Site-archief
Frozen poets
Geplaatst door woutervanheiningen
Albert Hagenaars
.
Als dichter kende ik Albert Hagenaars (1955) al geruime tijd. Zo komt zijn naam voor in een bericht dat ik schreef over de gedichtenroute in Bergen op Zoom, plaatste ik al eens een gedicht van zijn hand en schreef hij een recensie over mijn bundel ‘Zoals de wind in maart graven beroert’ voor NBD Biblion.
Wat ik niet wist is dat Hagenaars ook het blog Frozen Poets maakt waarin hij foto’s en gedichten deelt van beelden en graven en andere sporen van dichters of zoals hij het stelt “STATUES, TOMBS AND OTHER TRACES OF 389 POETS”. Voor iemand zoals ik die al jaren gedichten op vreemde plekken ‘spaart’ is dit een heerlijk blog. Een aantal graven met name ken ik van bezoeken maar het blog is een naslagwerk als het gaat om de beelden, graven en sporen van dichters uit vele windstreken.
Het deed me ook wat denken aan mijn Instagramaccount Struikeloverpoezie als staat die niet in de schaduw van het werk dat Hagenaars in zijn blog heeft gestoken sinds 2010. Wat me opvalt is dat veel dichters prachtige graven hebben waar ook vaak beelden of bustes van die dichters staan.
Naast de afbeeldingen heeft Hagenaars ook zo nu en dan een gedicht bij de foto’s geplaatst, soms in (eigen ) vertaling. Zoals het gedicht ‘Aan Nederland’ van de Franse schrijver dichter Robert Desnos (1900-1945) bij foto’s van zijn graf in Parijs. Het gedicht in vertaling werd eerder gepubliceerd in Adem, tijdschrift voor literatuur.
.
Aan Nederland
.
Als wellustige deernen, met haren wapperend
In de wind, rijden de stoomtreinen naar je toe.
Alle molens van Don Quichotte
Staan te draaien om je moerassen,
En porceleinen zwanen
Wenden en keren
Langs de kades.
Bij jou is de zon rood en rond
Als een sterappel
Je grachten liggen onder lagen vernis
Nederland!
O miniatuur China!
Waar men jeu de boules speelt
Met bolletjes kaas,
Ik heb je ontworpen volgens
De schoonheidsregels van de droom.
Amsterdam met zijn gekartelde gevels
En zijn Joden en bankiers
En zijn duivel in de klokkentoren
Waar Edgar Poe over vertelt.
Bossen waar kluizenaars in alle rust
En eenzaamheid op zoek zijn naar het juiste inzicht
Sjacheraars bij wie je duistere, magische geschriften ontdekt
Juweliers die tapioca maken met parels
Haarlem waar de tulpen groeien
Onder het toeziend oog van steelpijp rokende boeren
Die ernstig zijn als mandarijnen
Nederland!
En je zeelui
Die binnen je dijken
Papegaaien meebrengen
Van over de oceanen
Van Java en Sumatra
Waar de dichters zangvogels hebben
Waar de slangen dansen
Op het betoverend gefluit van de fakirs
Nederland!
Ik stel me je voor als onze Quai
De Béthune en de sluizen van La Monnaie.
Je bevallige koningin Wilhelmina
Is zij niet prinses Maleine
De fee Morgana heeft haar bokshandschoenen aangedaan
En je glimlacht met de affiches van de cacao
Van Van Houten met je gouden helm en weegschaal
Zoals vrouwe Justitia
Maar alleen jij zegevierde bij de zegening
Van het brood en de wijn
En alle volkeren liggen
Verpletterd door hun overwinningen
Als misdadigers
Aan jouw voeten.
.
Geplaatst in Favoriete dichters, Franse dichters, Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten op vreemde plekken, Literaire wandelingen, Over Poëzie, websites over poëzie, Zoals de wind in maart graven beroert
Tags: 1900, 1945, 1955, 2010, Aan Nederland, Albert Hagenaars, alle windstreken, beelden, Bergen op Zoom, blog, Frans dichter, Frozen poets, gedicht, gedichten, gedichten op vreemde plekken, gedichtenroute, graven, instagram account, NBD Biblion, Parijs, poëzie, poëzieblog, recensie, Robert Desnos, Sporen, Struikeloverpoezie, Vertaling, zoals de wind in maart graven beroert
Gedichten op vreemde plekken
Geplaatst door woutervanheiningen
Nummer 39: Gedicht op een bunker
Op de liniebunker in Den Helder heeft Joop Leibbrand het gedicht Sporen gemaakt.
Sporen
Al wat je bent een moment
een aardkundige tijding
.
nooit ga je spoorslags
en voetstoots sporadisch
.
wat grondig verdwijnt laat
zich in omwegen vinden
.
tredend in weefsels
van uitleg
.
het spoor dat je volgt van
verkleuring en as
.
oor dat je wel of niet leende
blik die wel of niet aankwam
.
al wat je nalaat
is de mond op het glas.
.
Geplaatst in Gedichten op vreemde plekken
Tags: bunker, Den Helder, gedicht, gedichten op vreemde plekken, Joop Leibbrand, Sporen