Maandelijks archief: juli 2015
De Poëziebus Deel 5
Mark Boninsegna
.
Gister werd Delft en (opnieuw) Den Haag aangedaan door De Poëziebus. In Delft werd bij Menno Smit van Verzet de Zinnen opgetreden in het Rietveld theater en in Den Haag werd op het Koningsplein o.a. samen met de bewoners een ‘pleingedicht’ gemaakt.
Vandaag trekt de karavaan dichters in de Poëziebus naar Amsterdam waar het Vondelpark wordt aangedaan waarna men doorreist naar Rotterdam waar maar liefst twee podia worden onveilig gemaakt namelijk café De Schouw en WORM Wunderbar.
Vandaag ook ongetwijfeld aanwezig (in Rotterdam dan toch zeker) is Mark Boninsegna. Mark is een echte ‘Rock ‘n Roll Straatpoëet’. Geboren te Berkel en Rodenrijs in het jaartal 1976. Momenteel is hij gemeentedichter van Lansingerland en poëzieambassadeur van bibliotheek Oostland. Zijn poëzie is zonder poespas en recht van de straat. Liefde en romantiek worden afgewisseld met een ‘knal boven op je muil’, maar het verlangen naar een morgen zonder gedoe is altijd aanwezig.
.
Verborgen letters
Overdag vormen letters geen woorden
geen glimlach op het gezicht
geen deuren die geopend worden
Ze geven geen informatie
geen troostende arm om schouders
of zucht van verlichting
Een deken is gedrapeerd over letters
Vormen waarneembaar
maar een betekenis verstopt
’s Nachts als het lichaam onder de deken kruipt
komen letters te voorschijn
en dansen in onthullend maanlicht
dan vormen ze een nieuw epos van Homeros
en een nieuw gedicht van Yunus Emre
Soms ook een nieuwe strofe van Vaandrager
of een nieuwe bundel van Cesare Pavese
Bij het verschuiven van aarde en maan
veranderen letters van volgorde
Chaotisch duwen ze het lichaam van hun af
wanneer onder dekens kruipend
.
Alle informatie over de Poëziebus op http://poeziebus.nl
De Poëziebus Deel 4
Rik van Boeckel
.
Gisteravond deed de Poëziebus Capelle aan de IJssel aan en vandaag rijdt men eerst naar Delft (Rietveld theater om 13.00 uur), waarna de dichters en de bus vertrekken naar wederom Den Haag om daar om 20.00 uur op het Koningsplein acte de présence te geven.
Vandaag extra aandacht voor een Poëziebusdichter/journalist/slagwerker Rik van Boeckel verwierf in de jaren tachtig landelijke bekendheid als popdichter. Zijn poëzie heeft vaak een muzikale inslag en ligt dicht tegen rap en liedkunst aan. Rik begeleidt zijn ritmische voordracht met diverse percussie-instrumenten zoals djembé en cajón.
.
Op de duinpan
.
De duinpan legt mij geen beperking op
als zij wegwaait de bladzij uit mijn boek
te water gaat en golven vreugde
de horizon dichterbij brengen
zie ik halmen zwaaien in genegenheid
als de zon maan is geworden
zijn er geen wolken om onder te schuilen
zie ik slechts het licht van een schip
een oogwenk van de nacht
een stip die etmalen overstijgt
de woorden uit mijn boek
langs de eindeloze einder trekt.
.
Meer informatie over de Poëziebus op http://poeziebus.nl
De Poëziebus Deel 3
Lotte Dodion
.
Normaliter zou vandaag (sinds enige weken) de zondag van Herman de Coninck zijn maar omdat vandaag De Poeziebus officieel gaat rijden ( startschot in het Letterkundig museum in Den Haag onder leiding van dichter der Nederlanden Joke van Leeuwen) maak ik hier een uitzondering. Maar wel met een Vlaamse dichteres Lotte Dodion. Overigens zal ik zelf het podium van De Poeziebus betreden op zondag 26 juli in Antwerpen in het Bouckenborgh park, Bredabaan 559 in Merksem, aanvang 13.00 uur. Maar zover is het nog niet. Nu Lotte Dodion.
Lotte Dodion (1987) is dichteres, performer en polyvalent teksttalent. Met haar ‘poëzie voor het plebs’ toont ze dat poëzie toegankelijk en tegelijk eigenzinnig kan zijn. Haar teksten zijn donker, direct en in your face; haar optredens zachte donderpreken.
.
STIL
Gij aarzelt niet als ge wat zegt
en gij lijkt sprekend als ge zwijgt
op iemand die het beter weet.
Maar nu er nog wat braaksel hangt
als woorden aan uw lippen,
aan uw open mond, nu krijgt
gij het niet uitgelekt, niet uitgelegd.
Trager moet gij leren inhaleren
als ik uw natte lippen kus,
uw tong van kippenvel.
De huig moet nu geparfumeerd:
gij moet de opening van de verstuiver
in de mondholte houden en drukken
en slikken, niet stikken.
.
Meer info over de Poëziebus op http://poeziebus.nl
De Poëziebus Deel 2
Delia Bremer
.
De volgende dichter, Delia Bremer, is een éénwijfsbedrijf: zij organiseert, schildert, schrijft en spreekt! Delia schildert lyrisch abstract en schrijft gedichten in het Nederlands en Drents. Ze is auteur van onder andere de dichtbundels ‘Grand Cru’, ‘Hongerplooien’, ‘Liefdelakens’ en de Drents Erotische bestseller; ‘Minnezinne’!
.
plots
voel ik je
aanwezigheid
als een messteek door mijn verlangen…
ben aan een draad blijven hangen.
vlees en bloed hielden het niet meer tegen
na de daad ben je weggebleven
omdat jij kreeg wat ik je nu geef
eerlijke antwoorden
in dit nieuwe gedicht
terwijl jij zweeg….
.
Alle info over de Poëziebus op http://poeziebus.nl/
De Poëziebus
Dichters
.
Van 19 tot en met 26 juli gaat de Poëziebus rijden door Nederland en Vlaanderen en doet daar 12 steden aan. Aangezien ik voorzitter van de Raad van Toezicht ben van de stichting Poëziebus ga ik de komende dagen ongegeneerd reclame maken voor dit mooie nieuwe initiatief. Meer dan 50 dichters doen mee aan de verschillende activiteiten en ik ga een aantal ven hen in het zonnetje zetten als extra aanmoediging om vooral toch naar deze activiteiten te gaan en zelf te zien en ondergaan hoe mooi het kan zijn om poëzie als podiumkunst te beleven.
Als eerste vandaag de dichter Julie Beirens. Julie Beirens (1994) is een jonge creatieveling met een kritische pen. Als een volleerde detective onderzoekt zij de maatschappij en het leven. Het resultaat is te zien en te horen in woord en beeld.
.
dit was niet wat doorgaans
in uw aderen werd gezogen
en verpulverd met de breekbaarheid
van tienerjaren en een eerste verdriet
dit waren geen woorden, neen,
dit waren gezangen van naalden
en bekoring, dit was de vloed
waarin men oordeel prikte
dit waren houwelen die ik
in mijn bloed pende, huiden
die ik aan flarden schreef
en openreet, met metaforen
van methadon
dit was een woord dat men
vergeten was, een volledige
taal die niemand kent
omdat het nooit gesproken is
.
Alle informatie over de Poëziebus lees je op http://poeziebus.nl/
Fax poem
Charles Bukowski
.
Op 18 februari 1994 liet Charles Bukowski een fax installeren in zijn kamer en vrijwel meteen daarna faxte hij onderstaand gedicht naar zijn uitgever. Dit was meteen het laatste gedicht dat hij schreef. Achttien dagen later overleed de dichter in Californië aan Leukemie. Hij was toen 73 jaar oud. Voor zover bekend is dit gedicht nooit in een bundel gepubliceerd.
.
oh, forgive me For Whom the Bell Tolls,
oh, forgive me Man who walked on water,
oh, forgive me little old woman who lived in a shoe,
oh, forgive me the mountain that roared at midnight,
oh, forgive me the dumb sounds of night and day and death,
oh, forgive me the death of the last beautiful panther,
oh, forgive me all the sunken ships and defeated armies,
this is my first FAX POEM.
It’s too late:
I have been
smitten.
.
March 1981, Los Angeles, California, USA — American Writer Charles Bukowski — Image by © Fabian Cevallos/CORBIS SYGMA
Bij de dood van ome Cor
Jules Deelder
.
Er zijn dagen dat je gewoon even een gedicht van Jules Deelder wil lezen. vandaag is zo’n dag. Vandaar hier het gedicht ‘Bij de dood van ome Cor’ uit de bundel ‘Interbellum’ uit 1987.
.
Bij de dood van ome Cor
Ze zijn nu weer samen
de jongens van Deelder
Na Arie en Jaap
kwam Corrie het laatst
Ze hebben op elkaar gewacht
Arie en Jaap en die samen
weer op Corrie
die de jongste was
Nu lopen ze rond door
het Hiernamaals
en drinken een borreltje
op onze gezondheid
Ze lachen en praten en
hebben geen pijn en ze
laten ons weten: Het is
niet erg om dood te zijn
.
Hans Tentije
Verzamelbundel
.
Uit de verzamelbundel van Arie Boomsma “met dat hoofd gebeurt nog eens wat’ een gedicht van de dichter Hans Tentije. Voor mij was Tentije nog een onbekende dichter vandaar dat ik op zoek ging naar wat informatie over hem. En die heb ik gevonden.
Hans Tentije (1944, pseudoniem van Johann Krämer) werkte als docent Nederlands, maar wilde eigenlijk schrijver en dichter worden. De eerste gedichten die Tentije schreef hadden een politieke inslag. Eind jaren zestig heerste de gedachte onder jongeren dat alles zou veranderen. Toen dat niet gebeurde heerste er teleurstelling, een zeker cynisme. Dit cynisme kwam terug in Tentijes vroegere werk. Zijn latere gedichten benadrukken meer de avontuurlijke kant van het leven.
Oorspronkelijk uit de bundel ‘Uit zoveel duisternis’ uit 2006 een titelloos gedicht.
.
Jezelf het zwijgen opleggen, ernaar verlangend
niets meer te hoven zeggen, vanwege
het verwarrende, het onuitsprekelijke – opstaan en zonder echt
afscheid te nemen uit elkaar gaan, het ogenblik
waarop je het dorp verlaat, je wereld van herinneringen
met je meesleept, om je gezicht te begraven
in bont, in een wilde, onkambare vacht, op zoek
naar warmte, naar lijfgoed, naar liefde
en het schunnige daaronder, het leven valt niet te vermurwen-
je toekomst is al verleden, is pijn
die nooit overgaat maar toch is geweken
.
Foto: Marion Krämer
.
Meer informatie over Hans Tentije op: http://www.deharmonie.nl/auteur/auteurdetail.asp?id=63
Manja Croiset
Gedichten
.
Vandaag uit mijn boekenkast de bundel ‘Toeschouwer of deelnemer, filosoof of zonderling, gedichten’ uit 2009 van Manja Croiset. Manja (1946) is dichter, schrijfster, voordrachtskunstenaar en beeldend kunstenaar. Manja is een dochter van Shoah-overlevenden. Haar moeder Paula Kool (1918-2012) was Joods en verloor haar hele familie. Haar vader Odo Croiset (1915-2011) zat in diverse kampen wegens illegaal drukwerk. In haar werk neemt haar afkomst een belangrijke plaats in. Ze kwam, als tweede generatieslachtoffer, op jonge leeftijd in de psychiatrie terecht. Ze verbleef vele jaren in psychiatrische inrichtingen. Daarover is ze op haar zestigste gaan publiceren. Over haar leven is door Willy Lindwer een documentaire gemaakt.
Ik maakte kennis met Manja toen ze in 2009 contact met me opnam na de publicatie van haar autobiografie ‘Mijn leven achter onzichtbare tralies’.
Uit de bundel gedichten een gedicht zonder titel.
.
.
thuis is daar waar
de stallen warm en de
ruiven vol hooi zijn
.
maar ik vrees dat mijn
stal nodig moet worden
uitgemest
.
per slot van rekening
bestaat ook de uitdrukking
waar het warm is
stinkt het
.
Manja Croiset
Kunstwerk van Manja met het gedicht ‘Op transport / Deportatie’ in het Wertheimpark in Amsterdam.
Herman de Coninckzondag
Zonder titel
.
Zondag, dus een gedicht van Herman de Coninck. Vandaag heb ik gekozen voor een gedicht zonder titel uit de bundel ‘Nu dus’. Dit kleine bundeltje (11 pagina’s) is gedrukt in een oplage van 25 stuks en werd gemaakt in 1995 door uitgeverij AMO.
.
Ik herinner me een gedicht dat ik nooit
schreef, waarin het woord bunker
veel wind door zich heen laat gaan
en rijmen moet op hunker.
.
Het tocht er van hartstocht.
Alles moet zich vasthouden.
Als het over is blijken wij
.
elkaar vast te houden.
Wat nu.
.
Nu, dus.
.
ZICHTBAAR ALLEEN 