Poëzie en de NS
Aanvulling op reclameboodschappen
.
Afgelopen week hoorde ik op de radio dat de NS van plan is om met een pilot te starten waarbij er in 137 intercitytreinen gestart wordt met reclame op de digitale schermen in de trein. Tijdens dit radioprogramma werden een aantal mensen aan het woord gelaten die een mening hadden. Sommige snapte het wel, anderen waren mordicus tegen; de trein was een van de weinige plaatsen waar je nu juist niet met reclame werd geconfronteerd. Een soort veilige haven niet besmet door de commercie. Ik ga ervan uit dat de NS deze pilot gaat doen en dat er dan op (waarschijnlijk niet al te lange termijn) reclameboodschappen te zien zullen gaan zijn in de trein.
Ik heb een idee waardoor het leed dat reclame heet toch iets verzacht kan worden. Ik begreep uit het bericht dat men met 1 reclame boodschap wil beginnen per dag en dat dan een aantal keren herhalen. Volgens mij wordt dat al snel heel saai of zelfs irritant. Waarom niet dichters gevraagd speciaal voor die fijne pauzes tussen door gedichten te laten schrijven en deze te laten zien. Cultuur of literatuur zo je wilt, als tegenhanger van die commerciële boodschappen.
De NS heeft een verleden met poëzie. In 2006 bijvoorbeeld werden treinreizigers verrast op Utrecht Centraal in de ochtendspits met een Olympisch gedicht van en door Nederlandse dichters zoals onder andere Driek van Wissen en Jan Wolkers. Zij hadden speciaal voor gedichtendag een gedicht geschreven over hun favoriete Olympische sportmoment.
In 2018 werd conducteur Jeroen een grote hit op YouTube toen een filmpje van de NS, waarin te zien en te horen was hoe Jeroen tijdens gedichtendag door de intercom van de trein een gedicht voordroeg, vele hits kreeg en zelfs het nieuws er aandacht aan schonk.
.
In de hal van het Spoorwegmuseum staat de beginregel van het gedicht ‘Bericht aan de reizigers’ van Jan van Nijlen uit 1934 ‘Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen’.
Maar ook in de stations laat de NS zien dat men de poëzie een warm hart toedraagt. Op Utrecht Centraal is in de stationshal een gedicht aangebracht van Hanny Michaelis waarin de stationshal wordt verdicht als veilige overkapping. Het gedicht is een cadeau van de NS en ProRail aan de reiziger (zie hierover mijn bericht van 4 september 2017
https://woutervanheiningen.wordpress.com/2017/09/04/utrecht-centraal-station/ ). Als je het zo bekijkt is de NS dus wel degelijk poëzie-minded. En om de NS nog een handje te helpen om serieus over mijn idee na te denken, hier een gedicht over het spoor van Hans Andreus getiteld ‘Kijkend uit de trein’ uit de bundel ‘Luisteren met het lichaam uit 1960.
.
Kijkend uit de trein
.
Land van rijen dunne roestende bomen,
van geometrisch groen en sloten rechtuit spiegelend
een door een trage adem beslagen hemel,
.
land van vee zo onverschillig
dat het nimmer opziet naar
de naderende, voorbijgaande, wegkronkelende trein,
.
ik denk een grijze god heeft je geschapen,
even nadat hij opstond, slaperig
nog tastend naar het daglicht
.
.
Vind ik leuk:
Like Laden...
Gerelateerd
Geplaatst op 19 augustus 2019, in Dichtbundels, Favoriete dichters, Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten op vreemde plekken, Gedichtendag, Nieuws, Youtube en getagd als 137 intercitytreinen, 1934, 1960, 2006, 2018, beginregel, Bericht aan de reiziger, centraal station, commercie, conducteur jeroen, cultuur, dichtbundel, dichter, dichters, digitale schermen, Driek van Wissen, gedicht, gedichten, gedichten op vreemde plekken, gedichtenbundel, gedichtendag, Hanny Michaelis, Hans Andreus, hit, Jan van Nijlen, Jan Wolkers, Kijkend uit de trein, literatuur, Luisteren met het lichaam, Nederlandse Spoorwegen, nieuws, NS, Olympisch sportmoment, Olympische gedichten, overkapping, pilot, poëzie, Poëzie-minded, poëziebundel, reclameboodschappen, Spoorwegmuseum, stationshal, trein, treinen, Utrecht, voordracht, Youtube. Markeer de permalink als favoriet. 11 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Behalve poëzie werd er ook wel beeldende kunst in de roerende goederen aangebracht om de reiziger te ontroeren. Ook in combinatie op de doorzichtige tussenschermen. Ik zag onlangs de raadselachtige boodschap: ‘sirene // knus // alledaagse dag’ en die woorden in combinatie met een gezandstraalde afbeelding.
https://photos.google.com/share/AF1QipPKwthimTffWoo76hJRMnWBq4aKDhkywECjDwf2YIqpGqJTLzFuSjozBajf24wZzg?key=bFN1NVlPdzNHMTI0NlZicGdFTjE0TFFjNHZjMHF3
dus goed plan wel.
Ik moest even zoeken naar de woorden maar gevonden. Zeker een goed plan 😉
In de afgelopen periode kon je een gedicht inzenden naar de NS, voor in de grote fietsenstalling op Utrecht Centraal Station. Daar is op maandag 19 augustus 2019 het winnende gedicht (van de 400 inzendingen) voorgedragen, dat vanaf dinsdag 20 augustus te lezen zal zijn op de wand in deze fietsenstalling.
Ik las het
(Ik weet nog niet wie/welk gedicht gewonnen heeft)
Hans Mirck meen ik
Met de Poëziebus waren we in het station van Zwolle. De organisatie Buitensporig die daar onderzoekt hoe het station een aangename(re) wachtplek kan worden heeft bij de busdichters een gedicht besteld om op één van de muren van het station aan te brengen! Goed hee!
Heel goed
Gaaf!
Inmiddels een kleine twintig jaar geleden hebben we in Steenhuffel (B) een poëzietreffen georganiseerd (rond het thema trein) waarop we ook redelijk wat reakties hebben ontvangen vanuit NL. Een vijftal NL-dichters kwam naar het oud-stationnetje van Steenhuffel afgezakt… Tijd misschien om een tweede TRAIN THE TREIN te organiseren? Wie vanuit NL interesse heeft, laat maar weten: klokzeel@londerzeel.be
Ik heb interesse!