Site-archief
Goodnight Elisabeth
Counting Crows
.Ik heb al vaker op dit blog songteksten behandeld omdat ze ofwel poëtisch van aard waren of omdat de uitvoering in mijn oren poëtisch van karakter was. Een nummer dat in zekere zin aan beide voorwaarden voldoet is het nummer ‘Goodnight Elisabeth’ van de Counting Crows. Dit nummer staat op het album ‘Recovering the satellites’ uit 1996. Adam Duritz schreef dit lied voor een meisje waar hij iets mee had toen de Counting Crows bekend werden en hij op tournee moest zonder haar. Ze stopten hun relatie voor de tour en toen hij terug naar huis kwam voor kerstmis wilde hij haar laten weten dat ze altijd een plaatsje in zijn hart zou hebben. De zinnen “I’ll wait for you in Baton Rouge, and I’ll miss you down in New Orleans” verwijst naar de plaatsen die ze op hun tournee aandeden en waar hij aan haar dacht terwijl hij wilde dat ze bij hem was.
Duritz gebruikt vaak de namen van bestaande personen in zijn liedjes, hoewel hij ze ook soms iets veranderd. De Elisabeth in dit liedje heet in werkelijkheid Betsy. Zij komt ook terug in het nummer uit 1999 met de titel “I wish I was a girl”. In dat nummer zingt hij over haar: “I wish for all the world that I could say, Hey, Elisabeth, you know I’m doing all right these days.”
.
Goodnight Elisabeth
I was wasted in the afternoon
waiting on a train
I woke up in pieces and elisabeth had disappeared again
I wish you where inside of me
I hope that you’re ok
I hope your resting quietly
I just wanted to say
(Chorus)
Good, Goodnight elisabeth
Goodnight elisabeth, Goodnight
Good, Goodnight elisabeth
Goodnight elisabeth, goodnight
We couldn’t all be cowboys
some of us are clowns
some of us are dancers on the midway
we roam from town to town
I hope that everybody can find a little flame
me, I say my prayers,
then I just light myself on fire
and I walk out on the wire once again
and I say
(Chorus)
I will wait for you in Baton Rouge
I’ll miss you down in New Orleans
I’ll wait for you while she slips in something comfortable
and I’ll miss you when I’m slipping in between
if you wrap yourself in daffodils
I will wrap myself in pain
and if you’re the queen of California
baby I am the king of the rain
and I say
Good, Goodnight elisabeth
Goodnight elisabeth, Goodnight
Goodnight elisabeth
The moon and satellites
Wouldnt you fall down on me now
Wouldnt you fall down on me now
come,come fall down on me now
Wouldnt you fall down on me
cause I’m all alone, you ain’t comming home
you just settel down down down in to bone
Yeah I said I’m all alone you aint comming home
we just settel down down down in to bone
.
Guichelheil
Huub van de Lubbe
Vanmorgen luisterde ik naar ‘Groot hart’ van De Dijk en toen herinnerde ik me dat Huub van der Lubbe ook een niet onverdienstelijk dichter is (Gerrit Komrij nam drie van zijn gedichten op in zijn bloemlezing). Dat lees je al terug in zijn songteksten maar zoals ik al eerder schreef op dit blog, songteksten of liedteksten hebben hun eigen dynamiek en regels. Poëzie heeft deze regels niet of minder/anders.
In 2010 verscheen van Huub de dichtbundel Guichelheil, wat al zijn 5e dichtbundel is. Eerder verschenen ‘Melkboer met de blues’, ‘Versterkte gedichten’, ‘Geregeld leven’ en ‘Solo met Jan’.
Ter vergelijking uit de bundel Guichelheil het gedicht ‘Over en uit’ en van de CD ‘Door’ uit 2003.
.
over en uit
Als alles wat gedaan moest is gedaan
En alles wat gewaagd is geprobeerd
Als alles is gegaan zoals gegaan
En alles wat je deert je niet meer deert
Als alles wat bestreden is beslecht
Als wat onopgemerkt bleef is geduid
Als alles wat besproken is gezegd
En alles wat verbrast kon is verbruid
Soms voel ik even een verlangen naar
Het einde, die goedkope panacee
En naar de stilte daarvan, dat geluid
Ik merk dat ik me, langzaam weliswaar,
Maar toch verzoenen kan met het idee
Dat het voorbij is straks, over en uit
.
.
Wil je altijd van me houden
Wil je altijd van me houden
Zoals alleen jij dat kan
Wil je altijd van me houden
Al maak ik er een zootje van
Wil je altijd van me houden
Ook als ik van niks meer weet
En ik al je lieve woorden
Van de narigheid vergeet
Wil je altijd van me houden
Ook al praat ik nog zo krom
Wil je altijd van me houden
Al vraag jij je af waarom
Wil je altijd van me houden
Ook als het eiglijk niet meer gaat
Maar jij met je ruime denken
Mij in mijn waan en waarde laat
Wil je altijd van me houden
Ook al blijf je aan de gang
Wil je altijd van me houden
Ook al duurt dat nog zo lang
Wil je altijd van me houden
Ook als ik van niks meer weet
en ik al je lieve woorden
Van de narigheid vergeet
Wil je altijd van me houden
Ook al jaag ik je op stang
Wil je altijd van me houden
Al lul ik tegen het behang
Wil je altijd van me houden
Ook al duurt dat nog zo lang
.
Gedicht versus songtekst
Poëzie in muziek
.
Op deze blog staan in de categorie Poëzie in songteksten, voorbeelden van liedteksten die een poëtische lading hebben of die ook als poëzie gelezen zouden kunnen worden. Toch zou je kunnen stellen dat maar weinig songteksten echt poëtisch zijn. Hoe kan dat? Een songtekst heeft over het algemeen de lengte die ook een gedicht heeft of kan hebben. Beide vertellen in weinig tekst een verhaal of proberen met weinig woorden een beeld of een verhaal te vertellen. En toch zijn ze zo verschillend.
Pat Pattison, tekstschrijver en dichter heeft in 2009 het boek ‘Writing better lyrics’ gepubliceerd. In een interview met hem komt de vraag over het verschil tussen liedtekst en gedicht aan de orde. Hij zegt er het volgende over:
Sinds de uitvinding van de drukpers zijn gedichten vooral geschreven voor het oog waar liedteksten vooral geschreven zijn voor het oor. Als consequentie volgt hieruit:
A. Dichters kunnen er van op aan dat de lezer in staat is om te stoppen en terug te gaan, of om een woord op te zoeken tijdens het lezen van het gedicht. Een tekstschrijver kan dit niet.
B. Omdat het einde van een regel in de poëzie een visuele cue is, kan een dichter een zin beëindigen, maar de inhoud verder naar de volgende regel laten doorlopen, waarmee hij spanning kan creëren, zonder dat dit tot verwarring leidt:
You may see their trunks arching in the woods?
Years afterwards, trailing their leaves on the ground?
Like girls on hands and knees that throw their hair?
Before them over their heads to dry in the sun.?
Robert Frost –“Birches”
De spanning tussen het einde van de derde zin en hoe dit beeld wordt voortgezet in de volgende regel, voelt alsof de meisjes daadwerkelijk met hun haar gooien …
Een liedtekstregel heeft een sonische cue-einde van een melodie frase. Omdat het lied is gericht op het oor. Wanneer een tekstschrijver probeert een gedachte uit te voeren in de volgende melodische frase, creëert dit meestal verwarring, want er is een discrepantie tussen de melodische routekaart en grammaticale structuur.
C. Omdat een songtekst een sonische gebeurtenis (gericht aan het oor) is, is rijm belangrijk, want het bevat een stappenplan voor het oor; toont relaties tussen de zinnen, creëert het een voorwaartse beweging, creëren het zowel stabiliteit als instabiliteit in onderdelen, en vertelt het het oor waar deze onderdelen eindigen.
Hoewel rijm gebruikelijk is in de poëzie, is het minder belangrijk, omdat de lezer kan zien waar een sectie eindigt. Zelfs wanneer gedichten rijmen, wordt niet per se aangekondigd waar het einde van een zin of het einde van een sectie is:
O wild West Wind, thou breath of Autumn’s being,
Thou, from whose unseen presence the leaves dead
Are driven, like ghosts from an enchanter fleeing,
Yellow, and black, and pale, and hectic red,
Pestilence-stricken multitudes: O thou,
Who chariotest to their dark wintry bed
The winged seeds, where they lie cold and low,
Each like a corpse within its grave, until
Thine azure sister of the Spring shall blow
Her clarion o’er the dreaming earth, and fill
(Driving sweet buds like flocks to feed in air)
With living hues and odours plain and hill:
Shelly –“Ode to the West Wind”
Hierbij moet worden opgemerkt dat de recente trend naar de presentatie van gedichtenslams en rap, beide meer gericht zijn op het oor dan op het oog, rijm wordt een belangrijk element, daar beide gericht zijn op het oor in plaats van op het oog.
D. De compositorische strategieën van de dichter verschillen dramatisch van die van de tekstschrijver. De overgrote meerderheid van de gedichten, vaste vorm, leeg vers, of het vrije vers, zijn lineaire verplaatsingen, het verplaatsen van idee naar idee, zin naar zin, tot het einde. Behalve in uitzonderlijke gevallen, zoals het rondeel, maakt poëzie in haar compositorische strategie geen gebruik van herhaling van de inhoud. Oudere ballade-achtige poëzie maakt soms gebruik van herhaling, maar let op dat het werd uitgevoerd, en gericht aan het oor in plaats van het oog.
Teksten zijn sterk afhankelijk van herhaalde content, meestal refreinen en coupletten. In de ontwikkeling van ideeën moet de tekstschrijver rekening houden met de herhaalde secties, en in het ideale geval, proberen deze te transformeren of te verdiepen telkens als we de zinnen opnieuw horen. Let op hoe de zin “What’ll I do” gewicht legt in elke sectie als gevolg van de focus. Eerst afstand; tweede, het gevaar van het vinden van een nieuw iemand; en tot slot, de hartverscheurende aankondiging dat de liefde voorbij is:
What’ll I do
When you are far away
And I am blue
What’ll I do?
What’ll I do?
When I am wond’ring who
Is kissing you
What’ll I do?
What’ll I do with just a photograph
To tell my troubles to?
When I’m alone
With only dreams of you
That won’t come true
What’ll I do?
Irving Berlin
E. Een tekstschrijver heeft een zeer beperkte ruimte om mee te werken. Normale commerciële songs duren maximaal 2 ½ tot 3 minuten, wat deze ruimte dramatisch beperkt. Nog afgezien van de herhaalde refreinen of refreinen, bestaat het gemiddelde commerciële lied uit 12 tot 20 zinnen. Tenzij wordt gewerkt in een vaste vorm (sonnet, terza rima, haiku’s etc), kan het gedicht zo lang als het nodig heeft doorgaan.
F. Liedteksten zijn veel meer afhankelijker van regelmatig ritme dan gedichten, omdat het ritme van een songtekst is verbonden met het muzikale ritme. Het muzikale ritme, omdat het de lengte van een lettergreep kan verlengen, het ritme kan syncoperen ( het verdringen van beats of accenten in (muziek of een ritme), zodat sterke beats zwak worden en vice versa), en kan transformeren van iets wat gesproken heel saai zou zijn naar wat een interessante reis kan worden.
Er zijn nog vele andere verschillen. Dus als iemand zegt dat een liedtekst pure poëzie is, dan wordt waarschijnlijk bedoeld dat de tekst is een frisse, interessante taal is geschreven waarbij beelden en metaforen effectief worden gebruikt. Want dat is iets dat interessante en goede poëzie en liedteksten gemeen hebben.
Wil je het hele interview met Pat Pattison lezen ga dan naar http://www.writersdigest.com/qp7-migration-books/writing-better-lyrics-interview
Suzanne Vega
Poëzie in muziek
.
De zangeres Suzanne Vega is vooral bekend als zangeres van hits als ‘Luka’, ‘Tom’s diner’ en ‘Left of center’. Wat minder bekend is, is dat ze ook gedichten schrijft en verhalen.
Zo verscheen van haar in 1999 het boek “The Passionate Eye: The Collected Writing of Suzanne Vega” met daarin verhalen, herinneringen, gedichten en songteksten. Op haar officiële website is zelfs een pagina besteed aan gedichtjes uit haar jeugd. Daar kun je al lezen dat ze op zeer jonge leeftijd talent had voor taal.
Haar jeugdpoëzie staat op http://www.suzannevega.com/suzannes-childhood-poems/
Maar ook in de teksten van haar liedjes blijkt een poëtisch taalgevoel. Hieronder de tekst van een van haar grootste hits Luka.
.
Tom’s Diner
I am sitting
In the morning
At the diner
On the corner
I am waiting
At the counter
For the man
To pour the coffee
And he fills it
Only halfway
And before
I even argue
He is looking
Out the window
At somebody
Coming in
“It is always
Nice to see you”
Says the man
Behind the counter
To the woman
Who has come in
She is shaking
Her umbrella
And I look
The other way
As they are kissing
Their hellos
I’m pretending
Not to see them
Instead
I pour the milk
I open
Up the paper
There’s a story
Of an actor
Who had died
While he was drinking
It was no one
I had heard of
And I’m turning
To the horoscope
And looking
For the funnies
When I’m feeling
Someone watching me
And so
I raise my head
There’s a woman
On the outside
Looking inside
Does she see me?
No she does not
Really see me
Cause she sees
Her own reflection
And I’m trying
Not to notice
That she’s hitching
Up her skirt
And while she’s
Straightening her stockings
Her hair
Has gotten wet
Oh, this rain
It will continue
Through the morning
As I’m listening
To the bells
Of the cathedral
I am thinking
Of your voice…
And of the midnight picnic
Once upon a time
Before the rain began…
I finish up my coffee
It’s time to catch the train
.
All I wanna do (is have some fun)
Sheryl Crow en Wyn Cooper
.
Vorige week hoorde ik op de radio dat de tekst van het nummer ‘All I wanna do’ van Sheryl Crow eigenlijk als gedicht is geschreven. Genoeg reden om eens uit te zoeken wie dan de dichter is. De single van Sheryl Crow verscheen in 1993 op haar debuutalbum ‘Tuesday night music club’ en werd een hele grote hit over de hele wereld. Ze won met dit nummer zelfs een Grammy.
Het gedicht waaraan dit nummer te danken is (de tekst is vrijwel een op een overgenomen) is van Wyn Cooper, een Amerikaans dichter uit Michigan. Hij studeerde aan de Universiteit van Utah waar hij later ook docent werd. Sinds 1987 publiceert hij poëzie. In 1987 schreef hij het gedicht ‘Fun’, de tekst van ‘All I wanna do’. Tegenwoordig is hij actief als docent, dichter en schrijft hij songteksten.
Hieronder de tekst van zijn gedicht ‘Fun’ en de muzikale invulling van dit gedicht van Sheryl Crow.
.
Fun
“All I want is to have a little
fun
Before I die,” says the man
next to me
Out of nowhere, apropos of
nothing. He says
His name’s William but I’m
sure he’s Bill
Or Billy, Mac or Buddy; he’s
plain ugly to me,
And I wonder if he’s ever had
fun in his life.
We are drinking beer at noon
on Tuesday,
In a bar that faces a giant car
wash.
The good people of the world
are washing their cars
On their lunch hours, hosing
and scrubbing
As best they can in skirts and
suits.
They drive their shiny Datsuns
and Buicks
Back to the phone company,
the record store,
The genetic engineering lab,
but not a single one
Appears to be having fun like
Billy and me.
I like a good beer buzz early
in the day,
And Billy likes to peel the
labels
From his bottles of Bud and
shred them on the bar.
Then he lights every match in
an oversized pack,
Letting each one burn down to
his thick fingers
Before blowing and cursing
them out.
A happy couple enters the bar,
dangerously close
To one another, like this is a
motel,
But they clean up their act
when we give them
A look. One quick beer and
they’re out,
Down the road and in the next
state
For all I care, smiling like
idiots.
We cover sports and politics
and once,
When Billy burns his thumb
and lets out a yelp,
The bartender looks up from
his want-ads.
Otherwise the bar is ours, and
the day and the night
And the car wash too, the
matches and Buds
And the clean and dirty cars,
the sun and the moon
And every motel on this
highway. It’s ours you hear?
And we’ve got plans, so relax
and let us in –
All we want is to have a little
fun.
.
Meer over Wyn Cooper op zijn website: http://www.wyncooper.com/
Five nights of bleeding
Linton Kwesi Johnson
.
Al eerder schreef ik over Linton Kwesi Johnson en zijn reggea dub poëzie. Het meeste dichtwerk van Linton Kwesi Johnson is politiek georiënteerd en handelt voornamelijk over de ervaringen als Britse Afrikaans-Cariben in Groot-Brittannië. Daarnaast dicht hij over racisme en het buitenlandbeleid van Groot-Brittannië. Het gedicht ‘Five nights of bleeding’ gaat over de rassenrellen in de jaren tachtig van de vorige eeuw onder andere in Brixton.
.
Five nights of bleeding
.
Madness, madness
Madness tight on the heads of the rebels
The bitterness erup’s like a heart blas’
Broke glass, ritual of blood an’ a-burnin’
Served by a cruelin’ fighting
Five nights of horror and of bleeding
Broke glass, cold blades as sharp as the eyes of hate
And the stabbin’, it’s
War amongs’ the rebels
Madness, madness, war
.
Night number one was in Brixton
Sofrano B sound system
I’m was a-beatin’ up the riddim with a fire
I’m comin’ down his reggae reggae wire
It was a sound checkin’ down your spinal column
A bad music tearin’ up your flesh
And the rebels dem start a fighting
De youth dem just tun wild, it’s
War amongs’ the rebels
Madness, madness, war
.
Night number two down at Sheppard’s
Right up Railton road
It was a night name friday when ev’ryone was high on brew or drew (?)
A pound or two worth of Kali
Sound comin’ down of the king’s music iron
The riddim just bubblin’ an’ backfirin’
Ragin’ an’ risin’
When suddenly the music cut –
Steelblade drinkin’ blood in darkness, it’s
War amongs’ the rebels
Madness, madness, war
.
Night number three, over the river
Right outside the Rainbow
Inside James Brown was screamin soul
Outside the rebels were freezin’ cold
Babylonian tyrants descended
Bounced on the brothers who were bold
So with a flick of the wris’, a jab and a stab
The song of hate was sounded
The pile of oppression was vomited
And two policemen wounded
Righteous, righteous war
.
Night number four at the blues dance, abuse dance
Two rooms packed and the pressure pushin’ up
Hot, hotheads
Ritual of blood
.
Wandering star
Portishead
.
Na alle berichten over de Ongehoord! gedichtenwedstrijd nog eens terug te hebben gelezen bleef ik in gedachten even hangen bij de muziek, en dan vooral de gezongen gedichten van Joëlle Smidt. Ik weet dat er nogal verschillend gedacht wordt over poëzie en muziek. De een vindt het prachtig en de ander vindt dat de twee elkaar tekort doen en dan meestal dat de poëzie te kort wordt gedaan.
Dinsdagavond reed ik van een vergadering terug naar huis en in mijn cd speler zat een cd uit 1994. Dummy van Portishead. Ongetwijfeld een van de mooiste cd’s ooit gemaakt volgens mij. Ik hou erg van de sferische sound en de prachtige soms ijle zang van de zangeres. Hier komen wat mij betreft muziek en tekst helemaal tot zijn recht in vrijwel alle liedjes op de cd.
Omdat ik twee rubrieken op mijn blog heb die met muziek te maken hebben : Muziek en Poëzie in songteksten, deel ik vandaag graag de tekst en de muziek van een prachtig nummer van Portishead met jullie: Wandering star.
.
Wandering star
.
Please could you stay awhile to share my grief,
For it’s such a lovely day,
To have to always feel this way,
And the time that I will suffer less,
Is when I never have to wake
.
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness of darkness, forever,
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness of darkness, forever
.
Those who have seen the needles eye, now tread,
Like a husk, from which all that was now has fled,
And the masks, that the monsters wear,
To feed, upon their prey
.
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness of darkness, forever,
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness of darkness, forever
.
Doubled up inside,
Take awhile to shed my grief,
Always doubled up inside,
Taunted, cruel
.
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness the darkness, forever,
Wandering stars,
For whom it is reserved,
The blackness, the darkness, forever
.
Muziek en poëzie
Eddie Vedder : Into the wild
.
Ik schreef hier al eerder over Into the wild en het gedicht van Sharon Olds dat in de film voorkomt. Vandaag een stuk over de muziek van Eddie Vedder en de poëtische kracht van zijn teksten. Een prachtig nummer uit de film is Guaranteed, hieronder kun je de tekst lezen en de muziek via Youtube beluisteren.
.
Guaranteed
.
On bended knee is no way to be free
Lifting up an empty cup, I ask silently
All my destinations will accept the one that’s me
So I can breathe…
.
Circles they grow and they swallow people whole
Half their lives they say goodnight to wives they’ll never know
A mind full of questions, and a teacher in my soul
And so it goes…
.
Don’t come closer or I’ll have to go
Holding me like gravity are places that pull
If ever there was someone to keep me at home
It would be you…
.
Everyone I come across, in cages they bought
They think of me and my wandering, but I’m never what they thought
I’ve got my indignation, but I’m pure in all my thoughts
I’m alive…
.
Wind in my hair, I feel part of everywhere
Underneath my being is a road that disappeared
Late at night I hear the trees, they’re singing with the dead
Overhead…
.
Leave it to me as I find a way to be
Consider me a satellite, forever orbiting
I knew all the rules, but the rules did not know me
Guaranteed
.
Maarten Roozendaal songtekst
Poëzie in muziek
.
Maandag 1 juli is zanger, liedjesschrijver en theatermaker Maarten van Roozendaal op 51 jarige leeftijd overleden. De liedjes van Maarten van Roozendaal zijn een genre op zich. Of zoals Henk van Gelder het zegt:
“Doorleefde spreektaal op grillig meanderende melodieën, vaak tegen het parlando aan, waarin hij hart en ziel een stem gaf. Soms vilein, soms liefdevol, maar altijd met zo veel inzet dat elk nummer de essentie leek van wat hij op dat moment te zeggen had.”
.
Kortom alle reden om een liedjestekst van Maarten te posten. Ik heb gekozen voor het liedje Dochter, omdat het mij na aan het hart ligt en omdat de tekst zowel poëtisch is al heel erg waar.
.
Dochter
.
Ik zeg: “Van jou is er maar één”
Dan kijk je door je pony heen
Met een blik van: ’t is genoeg
En van of jij me soms iets vroeg
.
Over je benen en je kont
Houd ik dus verder maar mijn mond
Als jij weer naar je kamer gaat
En mokkend voor de spiegel staat
.
Maar je bent zo mooi
Ach, je bent zo prachtig
Mijn god, dat je het zelf niet ziet
Zo mooi, zo allejezus prachtig
Maar je gelooft het niet
.
Nee, jij vindt jezelf idioot
Dan is je neus weer eens te groot
Je duwt je borsten bij elkaar
Verft de krullen uit je haar
.
Het is natuurlijk wel terecht
Dat alles wat je vader zegt
Is dom, debiel en slap gezwets
Achterhaald en ouderwets
.
Maar lieve schat, straks ben je oud
Je raakt verliefd, verloofd, getrouwd
Geloof je eigen ogen niet
Als je een oude foto ziet
.
Zo mooi
Ach, zo prachtig
Mijn god, dat je het nu niet ziet
Je bent zo mooi
Zo allejezus prachtig
Maar je gelooft het niet
.
Leonard Cohen
Suzanne
.
De scheidingslijn tussen poëzie en songteksten is soms heel klein (vaak ook heel groot trouwens) en er zijn songteksten die je kunt lezen als gedichten. Een aantal tekstdichters zijn ook bekend als dichter en een mooi voorbeeld is Leonard Cohen. Daarom hieronder de tekst van één van zijn bekendste en mooiste nummers Suzanne uit 1966.
In de komende tijd zal ik wat vaker aandacht besteden aan songteksten die opvallen door hun poëtische taalgebruik.
.
Suzanne
.
Suzanne takes you down to her place near the river
You can hear the boats go by
You can spend the night beside her
And you know that she’s half crazy
But that’s why you want to be there
And she feeds you tea and oranges
That come all the way from China
And just when you mean to tell her
That you have no love to give her
Then she gets you on her wavelength
And she lets the river answer
That you’ve always been her lover
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that she will trust you
For you’ve touched her perfect body with your mind.
And Jesus was a sailor
When he walked upon the water
And he spent a long time watching
From his lonely wooden tower
And when he knew for certain
Only drowning men could see him
He said “All men will be sailors then
Until the sea shall free them”
But he himself was broken
Long before the sky would open
Forsaken, almost human
He sank beneath your wisdom like a stone
And you want to travel with him
And you want to travel blind
And you think maybe you’ll trust him
For he’s touched your perfect body with his mind.
.
Now Suzanne takes your hand
And she leads you to the river
She is wearing rags and feathers
From Salvation Army counters
And the sun pours down like honey
On our lady of the harbour
And she shows you where to look
Among the garbage and the flowers
There are heroes in the seaweed
There are children in the morning
They are leaning out for love
And they will lean that way forever
While Suzanne holds the mirror
And you want to travel with her
And you want to travel blind
And you know that you can trust her
For she’s touched your perfect body with her mind.
.
ZICHTBAAR ALLEEN 