Site-archief
Toen je stilte stuurde
Pom Wolff
.
Dichter Pom Wolff ken ik al jaren van zijn website https://www.pomgedichten.nl/ . Ook stond hij op het podium van Ongehoord! en was hij meerdere malen slamfinalist, won hij een aantal slampoetry wedstrijden en was hij onder andere dichter van het jaar in 2005 in Delft. Maar nu heb ik deze week een bundel van hem cadeau gekregen met de titel ‘toen je stilte stuurde’. Deze bundel uit 2006, uitgegeven door Uitgeverij Holland, is na zijn debuutbundel ‘Je bent erg mens’ die in de Windroosreeks verscheen, zijn tweede bundel.
Jos van Hest zei over ‘toen je stilte stuurde’: “Ze zingen en kreunen, ze zijn onrustig en argwanend, ze vertederen en verlinken je tegelijkertijd; de gedichten in deze bundel van Pom Wolff. Ze barsten uit hun voegen van karigheid, maken onverwachte grappen die geen grappen zijn. Vechten zich een weg de bundel uit. Het oog van de lezer, het oor van de luisteraar in.”
Lezend in de bundel bleef ik wat langer hangen bij het gedicht ‘Soms leek het op leven soms zelfs meer’ en dat is meestal een teken dat ik dat specifieke gedicht met jullie wil delen.
.
Soms leek het op leven soms zelfs meer
.
wat kraakte de loopplank
en prachtig de schepen ze zingen en kreunen
ze zeggen het weer
aan jonge geliefden
die likken als honden
zij lusten er pap van wat willen zij meer
.
aan slammers poëten
die schrijven op armen
over billen en borsten over tepels en teer
aan ouden van dagen
die zochten niet vonden
de dood onder ogen en pijn van weleer
.
wat kraakte de loopplank
en prachtig de schepen ze zingen en kreunen
ze zeggen steeds weer
het leek soms wel leven
maar het is van het water
het begin en het einde en nooit was er meer
.
Wat ons had kunnen zijn
Poëzieweek 2018
.
De Poëzieweek van 2018 is alweer achter de rug. Een week boordevol aandacht voor de poëzie, wedstrijden, prijswinnaars, podia, voordrachten en artikelen over poëzie in vele verschillende media. Een week is al meer dan, alleen, een Gedichtendag maar nog steeds is alles wat met poëzie te maken heeft gepropt in die ene week. Ik pleit dan ook, nog steeds, voor een Maand van de poëzie. Zoals ze bijvoorbeeld in de Verenigde Staten kennen (The Poetry Month).
En natuurlijk is ook het Poëzieweekgeschenk weer weggegeven. Dit jaar was dit de bundelde van Peter Verhelst met de titel ‘Wat ons had kunnen zijn’.
Veel poëzieliefhebbers zullen in de poëzieweek een poëziebundel hebben aangeschaft, misschien wel om dit geschenk te verkrijgen. Twee voor de prijs van één. Maar er zullen ongetwijfeld ook een hoop liefhebbers van de dichtkunst zijn die dit niet hebben gedaan. Die mensen zou ik willen zeggen, ga alsnog naar je boekhandel, koop daar een poëziebundel van je keuze (er is zoveel moois om uit te kiezen) en vraag de boekhandelaar alsnog om de bundel van Verhelst.
Om je alvast n de stemming te brengen (en alsnog over te halen) hier een gedicht uit de bundel.
.
Souffleur
.
Wat ons had kunnen zijn:
.
onder al ons roepen zwijgt de man
die hier niet was
over de vrouw die hij heeft gekend,
.
en roept onder al ons zwijgen de vrouw
die hier is geweest
met de man die ze nooit heeft ontmoet.
.
We zitten elk in een kamer uit te kijken
over de zee naar wat daar opduikt, zonlicht,
maar we weten niet wie we zijn,
nooit zien we wie uit het water komen
en zonder onze naam te kennen naar ons kijken.
Tot de branding wit wordt
en ze weer wegzwemmen.
.
Zo graag
.
had ik iedereen behoed voor het ergste, maar
het beste moest nog komen.
.
Informatie over poëziepodia en poëzie-initiatieven
Poëziepodia en meer
.
Schrijvers tussen de kassen
In de gemeente Westland is een vereniging van schrijvers en dichters actief die de laatste tijd stevig aan de weg timmert. Maar liefst 36 schrijvers (waarvan 28 dichters) hebben zich verenigt in een collectief onder de naam Schrijvers tussen de kassen.
Op de website van Schrijvers tussen de kassen staat een overzicht van de leden en informatie over hun werk, worden wedstrijden en evenementen gemeld, staan verslagen van evenementen en poëziepodia, kun je proza en poëzie lezen en nog veel meer.
Ook publicaties van de verschillende schrijvers en dichters zijn te bekijken en te bestellen. Wil je meer weten over deze levendige vereniging, neem dan eens een kijkje op hun website: http://www.schrijvers-tussen-de-kassen.nl/
.
VZW De Boog
Cafe ‘RoodWit’ bestaat al een eeuwigheid. Het is een van de weinige authentieke buurtkroegen die Berchem (Antwerpen) nog rijk is. De naam RoodWit komt overigens van de kleuren van de biljartballen, die op de biljarttafel liggen die centraal staat in het cafe. Eind vorige eeuw nam Peter Melis samen met een vriend Pol en zijn vrouw Hilde de zaak over. Met als eerste bedoeling de plek en haar buurtfunctie voor de ondergang te vrijwaren. Hoe dat kon, werd met veel intuitie en creativiteit stap voor stap uitgezocht en opgebouwd. De jukebox werd vervangen door een piano. De speelkast door een boekenrek. RoodWit werd het startpunt van buurt- en straatfeesten, vergaderplek van talloze wijkcomitees, thuishaven van biljart-, bak- en voetbalsupporterclubs, schaaktoernooien. Elke tweede dinsdag van de maand organiseert VZW De Boog er een avond met poëzie, literatuur, lezingen en vertellingen. De toegangsprijs is drie euro.
Voor meer informatie kijk je op de website van De Boog: http://www.boog.be/
.
Mad poetry
Jodi Vander Molen
.
Op mijn zoektocht door het eindeloze internet kwam ik op de website van madpoetry.org
Voordat jullie nu denken dat het hier gekke dichters betreft, dat is niet het geval, het betreft hier dichters uit Madison, US.
Op deze site onder andere een overzicht van podia, wedstrijden, organisaties, publicaties en een groot aantal dichters waaronder de dichter Jodi Vander Molen. Ongetwijfeld een dichter met Nederlandse voorouders. Jodi is lid van de Wisconsin Fellowship of Poets en de Hessen-Wisconsin Writers,
Van haar hand een bijzonder aardig gedicht met als titel: tiny cups of coffee.
.
tiny cups of coffee
.
bouncing truck of tourists
full of
“I’m Angie from Chicago”
“He-LLO, Angie!”
everybody now
you say your name is tour guide Eddy
you say 1 Dominican second = 5 minutes
you say recycle our glass bottles
or else you’ll have to pay
you say today we are your family
you say get your camera
to take a picture
of a very old tree
i try to snap where trunk meets ground
you crack a joke
or half of one
about proximity
here we have the public health clinic
now down the road a bit
look
here’s the cemetery
overgrown with green
maybe 20 headstones
not arranged in rows
flashes of conversation:
the house over there
was built by Trujillo’s son
they don’t live there now
you graduated in ’97
afterwards to private school
$2/gallon for gas here
How much in your country?
$1.63
what about the colors on the houses?
pink for san miguel
blue for peace
azul
Why don’t they build them bigger?
Because they’re poor.
time to look at one up close
we pay a visit
no introductions
to:
-the woman at the sewing machine
-gray haired woman just outside the door
-woman serving tiny cups of coffee
puppy passed around
seems like there’s one at every stop
kids in the back of a truck
no men seem to be around
(The palm trees were watching us all.)
on the wall a sticker:
I’m not poor because I have Christ
down the road some more
you tell jokes in increments,
are silent past the mountains
bump, bump bounce
bumpbump bump bounce
beer break, cocoa farm, cockfight in the distance, lunch, rum shack, then the beach
with each finished
block of clock:
“My family,”
you’d shout.
“Time to get back on the truck.”
.
Poëziewedstrijden
Doe eens mee!
In Nederland en België worden regelmatig poëziewedstrijden georganiseerd.
Hier volgt een kleine selectie van dit najaar:
Symbiose (gedichtendag 2010)
(kijk voor meer info op: http://www.baasrodedigitaal.be/dekleinenotelaar.html)
Guido Gezelleprijs 2009
(kijk voor meer info op de website van de stad Brugge)
Gemeente Teylingen Poëziewedstrijd 2009
(kijk op http://www.teylingen.nl)
Oostende Poëziewedstrijd 2009
(kijk op http://cultuur.oostende.be)
Veel succes!












