Site-archief
Ik heb je liever
Hans Andreus
.
In de categorie liefdespoëzie vandaag een gedicht van Hans Andreus (1926 – 1977)
.
Ik heb je liever
.
Ik heb je liever dan brood,
al zegt men ook dat het niet kan
en al kan het ook niet
.
Ik heb je liever dan vrolijkheid of regen,
liever dan de stilte van drie uur
in de rustig in- en uitademende nacht.
.
De meeuwen scheren overdag met hun vleugels
langs de blonde warme lucht.
De wilde bloemen staan te lachen
in het warme bad van de zon.
De zon danst zijn toch maar kleine rol
met zoveel overgave dat het heel
stil wordt, hier, in dit deel van het heelal.
.
Ik heb je liever dan brood,
al zegt men ook dat het niet kan
en al kan het ook niet.
Liever dan vrolijkheid of regen,
liever nog dan ik heb je lief.
.
Uit: Gedichten 1948-1974, U.M.Holland, 1975
Liefdesgedicht
XX-XY
.
Binnenkort verschijnt bij MUG books mijn tweede gratis E-poëziebundel XX-XY met louter liefdesgedichten. Uit deze bundel het laatste gedicht.
.
Laat maar
.
Laat het maar
je vlecht zijn of
je jasje, de gespen
van je riem en de
opdruk van je shirts
.
laat het ook
je mondhoeken zijn
die zich vormen naar
een klinkende lach,
je haar dat altijd anders zit
.
laat het de gesprekken
beheersen die we voeren
en soms abrupt worden
verbroken, met telkens
andere betekenissen
.
maar laat het nooit
zomaar, laat maar, niet
vanzelfsprekend of
terloops, laat het maar
zijn wat het is
.
Arie en de Poëzie
Waarom ben je niet bij mij
.
Bij de Wereld draait door van donderdag 26 september werd aandacht besteed aan de nieuwe verzamelbundel met liefdespoëzie van Arie Boomsma. In de uitzending een soort van ‘battle’ tussen Arie en Adriaan van Dis die ik eerder zou willen kwalificeren als het belijden van de liefde voor de poëzie dan als battle.
In de bundel een verzameling van 200 liefdesgedichten of zoals de uitgever schrijft: Arie maakte in dit boek een persoonlijke keuze van de mooiste liefdesgedichten in de Nederlandse taal. Willem Kloos, M. Vasalis, Lucebert, Hugo Claus… meer dan 200 gedichten van ruim 200 dichters, modern, oud, gestorven en springlevend. Gedichten over verliefdheid, maar ook over pijn. Euforie en kilte, alles bij elkaar een heerlijk compleet beeld van wat de liefde is en wat zij met ons doet.
De uitzending heeft mij aan het denken gezet; wat vind ik het mooiste liefdesgedicht?
Als het gaat om het aspect van de pijn over de liefde hoe ik daar eigenlijk nooit lang over na te denken. Dat is het gedicht van Judith Herzberg Hoe is dat zo gekomen?
‘Hoe is dat gekomen
van altijd komen slapen tot
nooit meer willen zien?’
Een gedicht dat staat als een huis, waar in drie kleine zinnetjes het verhaal van een relatie wordt gedaan met een kop en een kont. Prachtig.
Maar een liefdesgedicht in de klassieke zin, waarin de liefde voor een ander wordt beschreven? Ik weet het niet, er zijn er zoveel (zoals ook Matthijs van Nieuwkerk al zei op de vraag van Arie).
.
Als ik dan toch een gedicht moet kiezen dan kies ik er een van E.E. Cummings, in eerste instantie dacht ik aan ‘I carry your heart’ (een heel mooi gedicht) maar ik heb uiteindelijk gekozen voor een prachtig gedicht over de liefde in meer dan een betekenis. Zinderend en opwindend.
.
“i like my body when it is with your
body. It is so quite new a thing.
Muscles better and nerves more.
i like your body. i like what it does,
i like its hows. i like to feel the spine
of your body and its bones, and the trembling
-firm-smooth ness and which i will
again and again and again
kiss, i like kissing this and that of you,
i like, slowly stroking the, shocking fuzz
of your electric fur, and what-is-it comes
over parting flesh … And eyes big love-crumbs,
.
and possibly i like the thrill
.
of under me you so quite new.”
.
Liefdesgedicht
Judith Herzberg
,
Als je zoveel om iemand gaf
dat je alles wat je had
je huis en je hele boel
daarvoor zou willen geven
dan word je alleen maar veracht.
,
Toch is het een gevoel
dat inslaat als een flits
een brand vlamt door je heen
en er is geen rivier
geen water in de wereld
dat zulke vlammen blust.
.
Houd me dicht tegen je aan
als een band om je hart
als een hanger op je borst
want sterk als de dood
is de liefde, en afgunst
zo diep als het graf
.
Liefde en pijn
Alexander Poesjkin (1799 – 1837)
Liefde en pijn liggen soms in elkaars verlengde. Alexander Poesjkin schreef er het volgende liefdesgedicht over.
*
Ik had je lief: misschien ook is de liefde
Nog niet geheel gedoofd in mijn gemoed;
Maar zij behoeft je nu niet meer te grieven;
Ik wil dat je geen pijn door mij ontmoet.
.
Ik had je lief in stilte, niets verwachtend,
Nu eens geremd, dan weer jaloers gezind;
Ik had je zo lief zo teder, zo waarachtig –
Geef god dat zo een ander je bemint
.
Ze schrijdt in schoonheid
Een liefdesgedicht
van Lord Byron (1788 – 1824) en omdat het zo’n mooi gedicht is in het Engels én in het Nederlands.
.
She walks in beauty
.
She walks in beauty, like the night
Of cloudless climes and starry skies;
And all that’s best of dark and bright
Meet in het aspect and her eyes;
Thus mellow’d tot hat tender light
Which heaven to gaudy day denies.
.
One shade the more, one ray the less,
Had half impair’d the nameless grace
Which waves in every raven tress,
Or softly lightens o’er her face;
Where thoughts serenly sweet express
How pure, how dear their dwelling-place.
.
And on that cheek, and o’er that brow,
So soft, so calm, yet eloquent,
The smiles that win, the tints that glow,
But tell of days in goodness spent,
A mind at peace wit hall below,
A heart whose love is innocent!
.
Ze schrijdt in schoonheid
.
Ze schrijdt in schoonheid, zoals ’n nacht
Die helder is, vol sterren staat;
Licht en donker, klare pracht
komt in haar ogen, haar gelaat:
vertederd tot een licht dat zacht
de mooiste dag achter zich laat
.
meer schaduw. Of wat minder licht,
verzwakt de eed’le gratie;
die gaf haar lokken, haar gezicht,
hun nameloze staatsie;
en alle zoets waar zij aan dacht
droeg bij aan haar serene pracht.
.
En om haar mond, en op haar wangen,
Speel zacht en zonder vragen
Een lach, een blos, een stil verlangen
Naar vroeg’re, schone dagen;
Haar ziel heeft alle rust ontvangen
Om zuiver te behagen!
.
Hans Andreus
Een prachtig gedicht over de liefde
.
Voor een dag van morgen
Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.
,
Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.
ZICHTBAAR ALLEEN 