Maandelijks archief: april 2014
Talent op Taalpodium
Marieke Rijneveld
.
Op zondag 6 april was ik uitgenodigd door het Taalpodium in Zeist om daar te komen voordragen. Tevens zouden voordragen Leo Mesman en Marieke Rijneveld. Muziek was er van Torno Tango. Leo en Torno Tango waren nieuwe namen voor mij maar Marieke Rijneveld kende ik nog van een optreden bij de Stichting ongehoord! op het podium van maart 2012. Toen schreef ik in een verslag over haar (muzikale) optreden:
De schrijfster en dichteres Marieke dicht en zingt haar gedichten als kleinkunstliedjes waarbij ze zichzelf begeleidt op gitaar. Persoonlijke gedichten over kleine ongemakken en de dingen in de wereld die ze niet begrijpt met een licht humoristische toon. Marieke wist het publiek te raken met haar zangstem en bijzondere teksten.
Ik wist dus ongeveer wat ik kon verwachten. In tegenstelling tot 2012 stond ze nu als dichter achter de microfoon. En weer wist ze me te verassen. Heel persoonlijke gedichten in een heel eigen stijl, humoristisch, wrang soms, in een taal die we allemaal kennen en toch door mij als anders werd ervaren. Als je dat als dichter weet te bewerkstelligen dan kun je het. Marieke kan het.
Natuurlijk is het al bijzonder dat een jonge vrouw van 22 jaar een contract heeft getekend bij een uitgever voor drie boeken (waaronder een dichtbundel). Als je zoals Marieke een publiek kunt grijpen en meenemen in jouw (bijzondere) wereld dan zou je het als betoverend kunnen beschrijven zonder dan al te veel te overdrijven.
In het gesprek dat ik na het optreden met haar had werd dat beeld alleen maar versterkt. Ik kan dan ook niet wachten tot haar eerste boek verschijnt maar ben vooral erg nieuwsgierig naar haar dichtbundel.
Op haar website http://mariekerijneveldschrijfster.wordpress.com staan een paar voorbeelden van haar poëzie. Hieronder het gedicht ‘Briefpapier’.
.
Briefpapier
Ik hoop dat de mate waarin je mij gemist hebt wel meeviel. We hebben
elkaar nog nooit gezien en dat is beter zo. Vanochtend dacht ik even aan je.
Het duurde ongeveer twee rondjes door de wijk.
De vuilnisman riep de beste wensen. Ik kon het niet helpen. Ik werd vrolijk.
Hij zag er lief uit, misschien begin ik wel een relatie met hem.
We schrijven nu al een tijdje, mijn briefpapier raakt op. In je vorig leven
was je een kikker, schreef je nog. Ik denk dat ik dat het enige leuke vond.
.
Hoe dingen soms lopen
James Franco
.
In haar column van 9 april in de Metro, schrijft Elfie Tromp over James Franco. Onder de column staat bij gerelateerd nieuws: James Franco komt met nieuwe dichtbundel. Op dat moment is mijn nieuwsgierigheid gewekt.
Voor wie niet weet wie James Franco is; Deze Amerikaans acteur, regisseur, schilder en producer (1978) is bij het grote publiek vooral bekend door zijn rol in de Spiderman trilogie. In deze films speelt hij de rol van Harry Osborne. Maar hij speelde ook mee in films als Eat, Pary, Love en Datenight. Hij werd genomineerd voor een Oscar en voor drie Golden Globes waarvan hij er een won.
Een typisch geval van een celebrity die een dichtbundel uitbrengt. Nu schreef ik al eens eerder (24 december 2012) over de pogingen van (met name Amerikaanse) celebreties om poëzie te schrijven. De ene keer valt dat beter uit dan de andere. In het geval van James Franco lopen de meningen uiteen.
Zo wordt zijn gedicht Los Angeles Proverb op http://la.curbed.com/archives/2013/12/heres_a_bad_poem_james_franco_wrote_about_los_angeles.php getypeerd als “Not very good”. Oordeel zelf zou ik zeggen.
.
Aan de andere kant wordt een ander gedicht van zijn hand wel gepubliceerd op The American Poetry Review. Dit gedicht gaat over de film industrie.
.
Film Sonnet 3
He walks mindlessly, maniacally
Across the desert, like a Sam Shepard man,
A man who has been down to Mexico to die
Of a broken heart but didn’t die,
So he comes back to Texas, and then to Los Angeles,
Because all the cowboys retired to the movies.
Now they don’t even make Westerns anymore.
Paris, Texas, the name of the place
Where he bought some land, like a slice of Paradise,
But only in his mind. The real place
Is just a deserted plain in the middle of nowhere,
And his wife is working in a peepshow palace,
And you never think, but you should,
He was too old and ugly for her in the first place.
.
Zijn bundel Directing Herbert White is inmiddels te koop en op http://www.goodreads.com krijgt hij van de lezers een beoordeling van 3,5 ster (van de maximaal 5).
.
Poëzie in het Engels
Mijn gedichten op http://www.hellopoetry.com
.
Sinds kort ben ik actief op http://www.hellopoetry.com waar ik mijn gedichten (door mijzelf in het Engels vertaald) plaats. Soms pas ik de gedichten een weinig aan om het in het Engels beter te laten lopen of mijn punt wat duidelijker te maken. Inmiddels staan er 3 gedichten van mijn hand op de website. De laatst geplaatste was zelfs even trending topic (met meer dan 200 keer bekeken) maar dit kan ook komen doordat de meeste gebruikers in de Verenigde Staten wonen en ze daar in een andere tijdszone leven.
Uit mijn bundel ‘Zoals in maart de wind graven beroert’ heb ik de gedichten ‘Chicago Blues’, ‘Kerfstok’ en ‘The Big Easy’ vertaald en geplaatst. Hieronder het gedicht dat enige tijd trending topic was The Big Easy (over New Orleans).
.
At the third street on the left
from Bourbon Street,
the reddish brown waterline
follows us to the hotel
The sleek white walls appear
to be from ‘after Katrina’
like many here
In the spring sun
the pale green lies deserted
in the shadow of
a long line of soot
coughing cars
Where Sachtmo’s park
seems forgotten
after cleaning and renovation
is the home of this
other musician with worldly
allure, like a fresh blueberry
on a flat beaten hill
full of loose ends
.
The Big Easy
Bij de derde zijstraat links
vanaf Bourbon street,
loopt de roodbruine waterlijn
met ons mee
tot aan het hotel
De strak witte muren blijken
ook op deze plek van ‘daarna’
zoals zoveel hier
In de bleke voorjaarszon
ligt het vale groen verlaten
onder de rook van
een lange rij roet
hoestend blik
Waar Sachtmo’s park
vergeten lijkt
na schoonmaak en renovatie
ligt het woonhuis van
die andere muzikant met wereldse
allure, als een verse bosbes
op een platgeslagen heuvel
vol losse eindjes
.
.
Liefdesgedicht
XX-XY
.
Binnenkort verschijnt bij MUG books mijn tweede gratis E-poëziebundel XX-XY met louter liefdesgedichten. Uit deze bundel het laatste gedicht.
.
Laat maar
.
Laat het maar
je vlecht zijn of
je jasje, de gespen
van je riem en de
opdruk van je shirts
.
laat het ook
je mondhoeken zijn
die zich vormen naar
een klinkende lach,
je haar dat altijd anders zit
.
laat het de gesprekken
beheersen die we voeren
en soms abrupt worden
verbroken, met telkens
andere betekenissen
.
maar laat het nooit
zomaar, laat maar, niet
vanzelfsprekend of
terloops, laat het maar
zijn wat het is
.
Kladblok
Stichting de Algehele Aanraking
.
Stichting de Algehele Aanraking kwam ik op het spoor via Paul Marius Borggreve, tweede prijswinnaar van de Ongehoord! Poëziewedstrijd 2013. Via Paul hoorde ik van hun uitgave ‘Kladblok’. De stichting is er ter bevordering van literatuur, kunst en wetenschap opgericht te Groningen op 3 oktober 2000. Het bevorderen doet zij door het organiseren van tentoonstellingen, lezingen, projecten en vooral door de uitgave van het maandblad KLADBLOK.
.
In het vorige nummer met als thema Radiator stond mijn gedicht ‘Winterpijn’ (hier op dit blog terug te lezen of in de gelijknamige (Gratis!) E-bundel via http://www.mugbookpublishing.wordpress.com .
Het huidige nummer van Kladblok heeft als thema ‘Het skelet’. Je ziet, men schuwt het experiment niet, zeker niet als je het blaadje, dat steevast uit 4 A4 blaadjes bestaat, leest.
Gedichten, tekeningen, korte verhaaltjes, foto’s en alles in heerlijk eerlijk zwart/wit. Een abonnement (12 nummers) kost € 14,-
Alle info over de stichting en Kladblok lees je op: http://algehele.blogspot.nl/p/stichting-de-algehele-aanraking.html
.
Uit het laatste nummer een gedicht van Erika de Stercke.
.
De beenderen
.
Ontspannen draden in een
lichaam dat steeds meer vraagt,
pezen en spieren kennen geen
rust meer en raken licht of
zwaar geïrriteerd
.
Onze staart, ooit zo nuttig, kan
de druk door zijn afwezigheid
niet stoppen
.
Tweehonderdenzes botten van
het skelet blijven na de laatste
adem het langst bewaard
.
Programma Ongehoord! zondag 6 april
Morgen is het weer zover
.
Op zondag 6 april (morgen) is er weer een gevarieerd podium van de Stichting Ongehoord!. In samenwerking met de bibliotheek Rotterdam zet Ongehoord! een podium neer in het kader van de maand van de filosofie.
Dus zet je denkbril op en bezoek dit zeer gevarieerde podium. Wie zijn er te zien en te beluisteren?
.
Iris Penning: Singersongwriter/Dichter (1993)
“Je wordt niet oud en wijs als je niet jong en dwaas bent geweest”.
.Gideon Roggeveen (1984)
is theatermaker, columnist, dichter en tekstschrijver. Hij schrijft over het dagelijks leven al zit dat ook vaak helemaal alleen in zijn hoofd.
.
.
Daan Zeijen (21 jaar)
woont in Utrecht waar hij humanistiek studeert. Daan heeft opgetreden bij diverse slams (dit jaar o.m. publieksprijzen bij Bellum Poetica en Festina Lente (voorronde) en een gewonnen voorronde bij de Rhythm & Poetry slam in Delft) en andere evenementen (o.m. Museumnacht in Amsterdam, Literaire Manifestatie in Den Bosch, Dichter bij de Bar in Delft). Hij heeft een voorliefde voor (Noord-Amerikaanse) slam poets en hip-hop. Oh, en dit wordt zijn eerste optreden in Rotterdam!
.
In woord en gebaar
Tanya Davis
.
Tanya Davis is een schrijver, zangeres en dichter uit Halifax, Canada. Sinds 2006 is ze actief op het gebied van kunst en literatuur. Ze houdt zich bezig met het gesproken woord, voordrachten, het schrijven van proza en poëzie en het maken van video’s. Dit laatste vaak met filmmakers. Verschillende voorbeelden van haar videokunst zijn te bekijken op Youtube. Twee mooie voorbeelden zijn hieronder te bekijken.
.
Hieronder een voorbeeld van één van haar gedichten waarbij ze de volgende aantekening maakte: ‘This poem is for my lovers who were once the suns in my skies: i am sorry that i never ravished you enough and that there is nothing to be done about the passing of time’.
.
Ravish your lover while you still love her
.
Remember your lovers
but, especially, don’t forget them, while they are in your bedroom
with their hair disheveled and their clothes strewn.
notice them as they stand before you
as there they lie,
tell them that you’re touched a thousand times
of every inch take a picture with your unabashed eye
because this will change, as pictures fade, so does love die
Smell your lovers, their wide open skin
like bare shoulders, before toast, in the morning
pheromones will be what you don’t know you miss
when you’re standing beside ex’s
feeling suddenly nostalgic.
Could be soap, could be freshly-washed clothes
most likely it’s the mix of hidden chemicals,
the silent scent
that perfumers will never get
but you will remember it
long after love goes
so hold your lovers close
as you are drifting off, sharing oxygen and oxytocin both
memorize the napes of their necks, the crooks of their wrists, the way their breathing
rises and falls
knees get cuddled only in one kind of spot
and they will miss this once the spoon is gone
like you will miss the puzzle when you don’t get to be a part.
And, so, while you are
with your limbs entangled in ways that warm your heart
remember to notice it
so that the last night doesn’t go by without you noticing
and only in the sunshine do you know these things
while you pine for one more chance to lay with your loved one when night is falling
This is a plea, mostly for me, so I may remember next time I am to be a puzzle piece
also, it is for the lovers I have held and known
who have been my comforts
as well as my abrasions
I remember the days our skin was first waking
and the love we made then
like we were scorched earth
and it was raining.
.
Meer informatie over Tanya op haar website: http://tanyadavis.ca/

















