Site-archief
Gedichten voor tuiniers
Anne Ridler
.
Poëziebundels zijn er in vele maten en soorten. Een van de leukste categorieën van poëziebundels vind ik wel de bundels op onderwerp. Zelf bezit ik er inmiddels al heel wat. Gedichten over dieren ( Het grote dieren gedichtenboek), gedichten over geld (Het geld dat spant de kroon), gedichten over vrijheid (Vrij!), over de liefde (De mooiste liefdespoëzie), over muziek (Rock & Roll, klinkende gedichten) en ga zo maar door.
Een bijzondere categorie binnen dit genre vind ik toch wel de gedichten over tuinieren. In 2003 werd bij Virago de bundel ‘Poems for gardeners’ uitgegeven, edited by Germaine Greer. Ruim 200 bladzijden met poëzie over tuinen, tuinieren, planten en flora. En niet door de minste dichters. Seamus Heaney, Sylvia Plath, Emily Dickinson, Robert Frost, D.H. Lawrence maar ook onbekendere namen als Grace Tollemache en Anne Ridler.
Ik koos vandaag uit deze fijne bundel voor een gedicht van Anne Ridler vooral omdat ik haar niet kende en omdat het ik haar gedicht ‘Picking Pears’ uit deze bundel een mooi voorbeeld van het genre vind.
Anne Barbara Ridler (1912 – 2001) was een Engels dichter en redacteur van ‘A Little Book of Modern Verse’ samen met T. S. Eliot (1941). Haar ‘Collected Poems’ werden gepubliceerd in 1994.
.
Picking Pears
.
Nor heaven, nor earth, a state between,
Whose walls of leaves
Weave in a chequer of dark and bright
The falling sky; whose roofs of green
Are held by ropes and chains and beams of light.
.
Regenerate summer hangs in the trees:
Hours of sunshine
Charged the cells, and spread the loot
So thick about us that we seize
Even the kleaves dissembling globes of fruit.
.
Strabge that we only in harvest season
Borrow from birds
These parks of air, these visions over the fence:
Not the flat view of roaring season
But a sharper angle, the height of exalted sense.
.
We enter only to despoil:
Solaced and proud
Though a barren twigs are left behind,
Through a weft of leaves we sink to the soil,
But summer’s nimbus shrivels on the rind.
.
Geld stinkt niet
250 jaar pecuniaire poëzie
.
In 1987 gaf van Lanschot bankiers (n.a.v. hun 250 jarig jubileum) het boekje ‘Het geld dat spant de kroon, 250 jaar pecuniaire poëzie’ uit, een bloemlezing over geld in de poëzie bijeengebracht door Gerrit Komrij. In deze bijzonder mooi uitgegeven bundel gedichten vanaf 1737 tot 1987. Hieronder twee voorbeelden, een oudje en een recent gedicht.
.
Van G. Outhuys uit 1824
.
De wisselvalligheid der fortuin
.
Een, die op ’t woest ontwerp van zelfmoord was gekomen,
Ziet een verborgen schat, en laat, verrukt, de strop;
Doch, die ’t begraven geld ziet van zijn plaats genomen,
Vindt, voor zijn goud, het touw, en hangt zich ijlings op.
.
Van Rob Schouten uit 1978
.
Vroeger
.
Lang geleden, maar wel na de oorlog
-Want die ken ik slechts van horen zeuren-
.
Die tijd die heette toen het heden nog,
Kon het navolgende octaaf gebeuren:
.
‘De huizen klappertanden met hun deuren,
in elke hoek zat een ontstellende Moloch
Jongens van mijn leeftijd te verscheuren
En aan mijn bed waakte een krom gedrocht.
.
Sliep ik bij toeval in, dan kwamen de Harpijen
Om elk tot bloedens toe met mij te vrijen
En ’s ochtends knaagde een enorme beverrat
,
Aan alles wat ik op mijn lever had,’
Omdat ik met het geld voor de collecte
Mijn potje voor dichtbundels spekte.
.
Generaal Nami
Zuid Korea
.
In Zuid Korea ligt het eiland Nami of Namisum eiland in de provincie Gangwon-do. Dit was oorspronkelijk geen eiland maar met de aanleg van de Cheongpyeong dam in 1944 kwamen delen land onder water te liggen en zo vormde zich een eiland in de vorm van een halve maan. Het eiland is genoemd naar generaal Nami, een belangrijk krijgsheer in de geschiedenis van Zuid Korea uit de 15e eeuw.
Tijdens de regeerperiode van koning Sejo werd generaal Nami beschuldigd van verraad en geëxecuteerd samen met zijn moeder en zijn trouwe volgelingen. Later kwam men er achter dat hij valselijk beschuldigd was en werd zijn eer en naam hersteld.
Op het eiland komen kunstenaars van over de hele wereld om hun talenten te delen als deel van de vrijheid van geest mentaliteit die op het eiland heerst. Het eiland is de basis van het ‘Nami Island International Children’s Book Festival’ (NAMBOOK) en elk weekend vinden er culturele evenementen plaats, waarmee Nami een van de belangrijkste culturele, artistieke en toeristische attracties is van Zuid Korea.
In 2006 werd het eiland zelfs een ‘republiek’ Naminara. Het heeft zijn eigen vlag, volkslied, geld, paspoort, postzegels en een certificaat voor ingezetenen.
Om de naamgever van het eiland te eren is een grafsteen geplaatst op de plek waarvan men vermoed dat generaal Nami ooit is begraven. Op deze grafsteen staat een fragment van een gedicht van de generaal.
.
I will cut the boulders of Mount Baekdu until my sword is worn away,
I will water my horse with the waters of Duman River until it dries up,
if a man cannot subjugate an entire nation by the age of 20,
then no one will deem him a hero.
.
Gedichten op vreemde plekken
Deel 48: op stickers via een app.
Dit keer wel een heel bijzondere manier van gedichten plaatsen en lezen.
Dichter Arnoud van Adrichem en grafisch ontwerpers Cox & Grusenmeyers zijn gestart met het project GELD, waarmee je je belastingcenten kunt terugverdienen door gedichten te lezen. Het lezen van een gedicht levert €0,11 op, het bedrag dat iemand met een gemiddeld jaarinkomen dagelijks kwijt is aan cultuur.
Om mee te doen moet je de gratis browserapp Junaio installeren op de iPhone. Vervolgens ga je in Amsterdam op zoek naar bankgebouwen die voorzien zijn van een GELD-sticker. Na het scannen van de sticker krijg je een gedicht te zien, dat je na het doorlezen 11 cent oplevert. ‘Money is a kind of poetry’, stelde Wallace Stevens ooit. Dit project bewijst dat hij gelijk had. Eigenlijk is het geld dat je verdient wel een beetje een sigaar uit eigen doos: het project kwam met belastinggeld tot stand, dankzij subsidies van het Nederlands Letterenfonds en het Mondriaan Fonds.
Een kaartje op de website laat zien waar geld te halen valt. Je kunt ook meteen zien waar mensen de gedichten hebben gelezen en dus geld hebben verdiend. De kans is aanwezig dat ijverige schoonmakers de stickers weer weghalen. We zagen dat er aan de Wibautstraat en rondom het Haarlemmerplein al driftig geld werd verdiend, maar op de banken rondom de Dam in Amsterdam troffen we de stickers (nog?) niet aan.
Meer informatie vindt je op de website van de Iphoneclub: http://www.iphoneclub.nl/184748/belastinggeld-terugverdienen-door-gedichten-op-de-iphone-te-lezen/
ZICHTBAAR ALLEEN 