Maandelijks archief: augustus 2024

Pootjebaden

Dag 16: Peter van der Graaf

.

Uit de bundel ‘Daarzegger’ uit 2020 van de Rotterdamse dichter Peter van der Graaf (1964) nam ik het gedicht ‘Pootjebaden’.

.

Pootjebaden

.

Hoog. De schelpen kruien hier hoger samen

kijken gebroken neer op strand en zee

vinden in duinen rustplaats. Knisperen dan

zoals dode mensen soms doen.

.

Laag. Het getij legt het strand het zwijgen op.

De zee rond je en rondt je.

Pas als je door gaat, kun je terug en verder.

Eb is dan slechts een opmaat naar vloed.

.

Hier stopt de zee, laten duinen de zee beginnen.

Grensstrook. Niemandsland. Water. weg.

.

tijd

Dag 15: Tine Hertmans

.

Uit de bundel ‘De geur van akkerwinde’ uit 2010 van dichter Tine Hertmans (1947) komt het gedicht ‘tijd’.

.

tijd

.

in het timbre van de dagen

die vervlakken die vervagen

.

op het ritme van de tijd

dans de salsa, heb geen spijt

.

van het niet geleefde leven

we zijn hier allen maar voor even

.

op dit kosmisch punt aanbeland

op de blauwe planeet gestrand

.

met een universeel gegeven

gewond of niet, verder leven

.

met een ticket zonder retour

ligt ons sterven op de loer

.

bij het vallen worden we opgeraapt

als dode bladeren bijeen geschraapt

.

onze laatste adem verspild

ons zwijgen voor eeuwig verstild

.

Liefdesgedicht

Dag 14: Wouter van Heiningen

.

Gewoon omdat het kan en er altijd ruimte moet zijn voor een liefdesgedicht, een nieuw gedicht van mijn hand.

.

Liefdesgedicht

.

Dit is een liefdesgedicht

aan jou gericht, over je mooie gezicht

en de plicht, die roept en snoept

aan de tijd die je het liefst vermijdt,

want waar wil je zijn in het leven?

In het groot of het klein, is het detail

je meer waard dan het overzicht,

of is het genoeg, een liefdesgedicht,

aan jou gericht, over je prachtige lach

op je lieve gezicht.

.

Stilleven

Dag 13: Bart Vonck

.

Van de Vlaamse schrijver, dichter, vertaler en criticus Bart Vonck (1957) is het gedicht ‘Stilleven’. Het is genomen uit de bundel ‘Teloor, zalig’ uit 2014.

.

Stilleven

.

Vruchten, aan tanden ontsnapt,

tot uiterste rijpheid beleden,

liggen op tafel te verdrogen.

.

Over zoveel uitbloei ontfermt

zich het licht, en toont deernis

met appel en peer en citroen.

.

Schilder zet niets naar zijn hand.

Voor opgebaarde vruchten zoekt hij

plaatsing en kleur: natuurlijke

.

abstractie, verdrogen verlicht.

Onnutte vruchten, een tafel voor

ogen, in uiterste ruimte beschikt.

.

Dagje circus

Dag 12: Ellen Deckwitz

.

Uit de bundel ‘De blanke gave’ uit 2015 van Ellen Deckwitz (1982) nam ik het gedicht ‘Dagje circus’.

.

Dagje circus

.

Wat gilde je toen het licht uitging

en het grommen begon.

.

We wezen naar de gaatjes in het tentdoek,

dat het net lichtpunten waren

.

en hoe achter de schermen

de beesten veilig opgesloten zaten.

.

’s Avonds keek je omhoog

en veranderden de sterren in gaten.

.

Je dommelde in , melig

om dat donker, die kooien erachter.

.

Kindertekening

Dag 11: Roger de Neef

.

Uit de bundel ‘Som van tijd’ uit 2014 van de Vlaamse dichter Roger de Neef (1941) komt het gedicht ‘Kindertekening’.

.

Kindertekening

Voor Inez

Mijn ogen zijn gemaakt

Van zon en van maan

Mijn wimpers

Van vleugels van dons

Mijn oren van afstand

Mijn mond van valleien

Mijn ledematen zijn

Van donder en donker

Van akkers hout en rivieren

Zijn alle andere delen

Die ik amper ken

Maar op gelijke voet leven met elkaar.

.

De man van Marathon

Dag 10: Rien Vroegindeweij

.

De CPNB (Collectieve Propaganda voor het Nederlandse Boek) heeft deze zomer ‘De man van Marathon’ van dichter Rien Vroegindeweij (1944) gekozen als sportzomergedicht 2024. Het gedicht wordt verspreid via sociale media en honderdduizend Boomerangkaarten in cafés, bioscopen en sportclubs.

.

De man van Marathon

.

Ooit versloegen Athenes helden

de Perzen in de slag bij Marathon.

Om dit heuglijk nieuws te melden

liep één held zo hard hij kon

 

naar Athene om daar uit te leggen

hoe de strijd verlopen was.

Maar hij kon geen pap meer zeggen

en stierf ter plekke, in het harnas

 

zogezegd; de mensen in Athene

zeiden in hun eigen sportjargon:

hij had vandaag geen goeie benen

 

en hij had veel meer moeten trainen

voor zo’n lange loop van Marathon.

Nu weten we nog niet wie er won.

.

Perron

Dag 9: Pat Donnez

.

Uit de bundel ‘Het is een mooi leven (zolang je niet bestaat)’ uit 2007 van de Vlaamse dichter Pat Donnez (1958) het gedicht ‘Perron’.

.

Perron

.

Het geeuwen van het meisje

Het zoeken naar het geld

Het lopen naar de automaat

Het zitten op de bank

Het morsen met de cola

Het trekken aan de sigaret

Het krabben aan de knie

Het blazen van de rook

Het horen van de trein

Het doven van de peuk

Het weten van tevoren

Het zich gooien op de sporen

.

Verlaten broek

Dag 8: Ted van Lieshout

.

Uit de onvolprezen bundel ‘Ommouw me’ uit begin van dit jaar, van Ted van Lieshout (1955) nam ik het bijzondere gedicht ‘Verlaten broek’.

.

Verlaten broek

Er hangt een verlaten broek
in de kast. Ik ben eruit verdwenen.
Twee lege pijpen, een achterzak
waar nog een kassabon in is gebleven
van boodschappen voor mijn moeder.

Hij is te klein, hij zit te strak. Maar
de rits doet het nog en ik schaam
me voor de stijve die ik er een keer
of acht in had. Ik ben die jongen
kwijt. Waar ben ik gebleven? Ik aai

de gulp die bol staat van vroeger.
Ik streel de vale plekken waar mijn
knieën zaten, de rafels onder aan
de zoom. Hoe kan het dat ik niet
meer pas in de jongen die ik was?

.

 

Naar zee

Dag 7: K. Schippers

.

Geen rubriek vakantiegedichten zonder de zee. K. Schippers (1936-2021) schreef er een interessant gedicht over in de bundel ‘Een leeuwerik boven een weiland’ uit 1996.

.

Naar zee

.

Twaalf zomersproeten telde ik op het gezicht
van de jongen die mij iets vertelde
over de kleurige kustplaats
die ik spoedig zou zien
mijn reis ging erheen
De bomen waren daar zeer groen
de lucht vol merkwaardige vogels
de snavel iets te groot voor het kopje
maar dat was wel charmant
ook om te zien
hoe hun grijze kleur
mooi afstak bij wat blauw daartussen
of andersom
en hun geluid was zo
dat je haast zou zeggen:
ze zingen
Ik reisde opgewekt verder
vooral toen een dag later
een dronken man mij zei
dat de kustplaats
de moeite van de reis waard was
De bomen waren er zeer groen
en de lucht vol merkwaardige vogels
de snavel iets te groot voor het kopje
maar dat was wel charmant
ook om te zien
hoe de grijze kleur
mooi afstak bij wat paars daartussen
of andersom
en hun geluid was zo
dat je haast zou zeggen:
ze zingen
Kinderen en dronken mensen
zeggen de waarheid
de lezer en ik
wij weten nu beiden
de waarheid verschilt van kleur
.