Categorie archief: Gedichten op vreemde plekken
Tekstboom
Geplaatst door woutervanheiningen
Gedichten in vreemde vormen
.
Op de hoek van het Reitdiep en het Starkenborghkanaal in de gemeente Zuidhorn in Groningen is in september 2007 een tekstboom, een beeld in de vorm van een boom, van Regina Verhagen onthuld met daarop een gedicht van Gerrit Krol. Het kunstwerk met de titel ‘Vaarwater’ staat op het kruispunt van beide waterwegen. De tekstboom maakt deel uit van het project ‘Woordenstroom’ (meer info op https://www.provinciegroningen.nl/fileadmin/user_upload/Documenten/Downloads/woordenstroom07.pdf). Woordenstroom is een kunstproject met 12 beelden met poëzie langs de vaarweg van Lemmer naar Delfzijl.
De tekst van Gerrit Krol op de tekstboom luidt:
.
Vaarwater
.
Geen land, maar water
Geen water, maar land
Land dat op water drijft
Vlak land derhalve
Twee kanalen die elkaar snijden
Liggen in hetzelfde vlak
Land waarin gesneden wordt
Water waarin gesneden wordt
Vaarwater
.
Geplaatst in Favoriete dichters, Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten in vreemde vormen, Gedichten op vreemde plekken, Poëzie en Kunst
Tags: 12 beelden, 2007, Delfzijl, dichter, gedicht, gedichten, gedichten in de openbare ruimte, gedichten in vreemde vormen, gedichten op vreemde plekken, Gerrit Krol, Groningen, kunst en poëzie, Lemmer, Regina Verhagen, Reitdiep, Starkenborghkanaal, straatpoezie.nl, Tekstboom, Vaarwater, vaarwegen, waterwegen, woordenstroom, Zuidhorn
Tranen
Geplaatst door woutervanheiningen
G.H.J.E. Boswel
.
De van afkomst Engelse maar in Nederland geboren dichter George Henry James Elliot Boswel (1830 – 1874) verhuisde op jonge leeftijd naar Den Haag waar hij op 16 jarige leeftijd klerk werd aan het Ministerie van Koloniën, waar hij opklom tot referendaris. Hij was bevriend met de dichter Van Zeggelen en andere leden van het Haagsche kring ‘Oefening kweekt kennis’. Boswel was zelf ook actief in de literatuur en werd een populair Nederlands dichter. Boswel was lid van de Maatsschappij der Nederlandse Letterkunde te Leiden. In 1863 verschijnt van zijn hand de bundel ‘In een bandje’ met gedichten uit het leven gerepen waarin ook humor een belangrijke plek krijgt en in 1876 verschijnt ‘Gezamenlijke gedichten’.
Op Allerzielen (2 november) zal ik samen met een aantal andere dichters op begraafplaats Oud Eik en Duinen, in het kader van Dichter bij de dood, het onderstaande gedicht voordragen van Boswel samen met een eigen gedicht. Bezoekers kunnen een route volgen langs de dichters en de graven van bekende schrijvers en dichters die daar begraven liggen. De aanvang is 19.00 uur en de begraafplaats is gesitiueerd op Laan van Eik en Duinen 40 in Den Haag.
.
Tranen
.
Droevige ziel! die geen uitkomst meer weet,
Is uwe hope gezwicht?
God geeft u tranen tot balsem in ’t leed…
Broeder! uw lijden wordt licht!
.
Deed ge uw beminde uwe liefde verstaan,
Glipte uit haar lipjes geen woord;
Welde er van weelde in haar oogjes een traan?…
Makker! uw dageraad gloort!
.
Werd gij, verdoolde! der deugd weer getrouw;
Buigt gij boetvaardig u neer;
Biecht gij uw schuld in een traan van berouw?…
Heil u! en zondig niet meer!
.
Mij treffen marmeren tomben niet; neen,
‘k Zie ze wangunstig niet aan;
‘k Vraag aan mijn vrienden geen ijzer of steen…
‘k Wens op mijn graf maar een traan!
.
Zalig! wie immer aan ’t goed dat hij doet,
Tranen van meêlij vereent! –
Zalig! om wie ooit een lijdend gemoed
Tranen van vreugd heeft geweend!
.
Geplaatst in (bijna) vergeten dichters, Dichter bij de dood, Favoriete dichters, Gedichten op vreemde plekken, Literaire wandelingen, Poëzie evenementen, Voordrachten
Tags: (bijna) vergeten dichters, 1830, 1863, 1874, 1876, 2 november, Allerzielen, begraafplaats, Boswel, Den Haag, dichtbundel, dichter, Dichter bij de dood, Engels, G.H.J.E. Boswel, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Gezamenlijke gedichten, Haagse kring, humor, In een bandje, klerk, Laan van Eik en Duinen 40, Leiden, literatuur, Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, Ministerie van Koloniën, Monuta, Oefening kweekt kennis, Oud Eik en Duinen, poëzie, poëziebundel, referendaris, tranen, Van Zeggelen
Stiltedag
Geplaatst door woutervanheiningen
Grenspark Kalmthoutse heide
.
In het zuidwesten van Brabant (Nederland) ligt een stuk België dat eigenlijk voor een deel Nederland in lijkt te komen. In Nederland onder andere omgeven door de plaatsjes Huijbergen en Ossendrecht en in Vlaanderen door de plaatsjes Wildert, Achterbroek en Ertbrand, ligt het Grenspark Kalmthoutse heide. Een Grenspark want het parl lopt van België door in Nederland. Na dit stukje topografie dan nu de reden dat ik hier over schrijf.
Jaarlijks wordt in dit Grenspark een Stiltedag georganiseerd. Ook dit jaar weer en wel op zondag 27 oktober aanstaande. Dit jaar was aan deze Stiltedag een schrijfwedstrijd gekoppeld en maar liefst 372 gedichten werden ingestuurd als deelname aan deze wedstrijd die de natuur en stilte als thema had. Tijdens de Stiltedag van 27 oktober 2019, kan iedereen deelnemen aan een poëziewandeling waarbij de tien laureaten tentoon gesteld worden. Ook wordt de winnaar van de wedstrijd bekend gemaakt. Met deze wedstrijd wil de organisatie aandacht vestigen op de kwaliteiten van het Grenspark Kalmthoutse Heide: de aanwezige natuur en de uitzonderlijke stilte in het gebied.
Laureaten wandeling
Van 10.00 tot 17.00 uur is er een doorlopende tentoonstelling van de laureaten van de poëzie-schrijfwedstrijd; inzendingen van de laureaten van de poëzie-schrijfwedstrijd worden getoond langs een kort wandelparcours (1 km). Wil je meedoen met deze wandeling ga dan naar De Volksabdij Onze Lieve Vrouwe Ter Duinenlaan 199, 4641 RM Ossendrecht, Nederland. Ga naar het infopunt naast de ingang van restaurant De Blauwe Pauw.
Bekendmaking winnaars poëziewedstrijd
Tussen 12.30 en 13.00 uur wordt de winnaar officieel bekend gemaakt op De Volksabdij, O.L.V. Ter Duinenlaan 199 – 4641 RM Ossendrecht (NL).
Na de Dag van de Stilte blijven de 10 panelen met de winnende gedichten nog een tijdje op de wandelroute rondom De Volksabdij staan.
.
Een Stiltedag zonder een gedicht over de stilte is geen Stiltedag en daarom koos ik voor het gedicht van Simon Carmiggelt uit de bundel ‘Fabriekswater’ uit 1956 (onder het pseudoniem Karel Bralleput) met de titel ‘Zwijgplicht’ waarin de dichter zich afvraagt of hij wel genoeg heeft gezwegen in zijn leven.
.
Zwijgplicht
.
Ik praat. Ik maak de hele dag geluid,
want eigenlijk ben ik zo’n zwijgzaam man,
dat ik onmoog’lijk zoveel zwijgen kan.
Daarom stel ik mijn zwijgen pratend uit.
.
Ik schrijf. Ik zie die hand maar gaan,
maar eigenlijk ben ik nog nooit begonnen
aan mijn verhaal. het is nog niet verzonnen.
Ik schuif het schrijvend op de lange baan.
.
Ik leef. Ik vind mijn leven kort,
maar eigenlijk trek ik alleen gezichten,
die horen bij een handvol daagse plichten.
Zo wacht ik levend tot ik eens geboren word.
.
Ik praat. Geen ramp heeft me nog stil gekregen.
Ik schrijf. de snelle woorden gaan hun gang.
Ik leef- maar in de nacht denk ik soms bang:
Straks zwijg ik. Heb ik dan genoeg gezwegen.
.
Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters, Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten op vreemde plekken, Literaire wandelingen, Poëziewedstrijden
Tags: 1956, 27 oktober 2019, Achterbroek, België, borden, Brabant, De volksabdij, dichtbundel, dichter, dichters, Ertbarnd, Fabriekswater, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, grens, Grenspark Kalmthoutse heide, Huijbergen, Karel Bralleput, laureaten, natuur, Ossendrecht, panelen, poëzie, poëziebundel, poëziewandeling, poëziewedstrijd, restaurant De Blauwe Pauw, schrijfwedstrijd, Simon Cramiggelt, Stilte, Stiltedag, tentoonstelling, thema, Vlaanderen, Wildert, Zwijgplicht
Vers op vrijdag
Geplaatst door woutervanheiningen
Gedichten op de rug gelezen
.
In 2018 zetten Layla ter Horst en Elise Kriekaard ‘Vers op Vrijdag’op. Toen zij samen voor hun eindexamen zaten en in tegenstelling tot veel van hun medescholieren juist wél van de poëzielessen genoten, besloten ze hier iets mee te doen. Layla schreef ook zelf gedichten en aangemoedigd door haar vriendinnen besloot ze hier wat mee te doen. Ze wilde haar poëzie publiceren. Elise was meer van het beeld en zo werd ‘Vers op Vrijdag’ geboren op Facebook en Instagram https://www.facebook.com/versopvrijdag/ en https://www.instagram.com/versopvrijdag .Elke vrijdag wordt een nieuw gedicht geplaatst en als aandachtstrekker wordt bij elk gedicht een versregel op de blote rug van een persoon geschreven en getoond. Geschreven door Layla en met vaste en vaardige hand op een blote rug gezet door Elise.
Haagse vriendinnen van het van oorsprong Voorburgse poëzie-duo introduceerden ‘Vers op Vrijdag’ op hun school waarna de gedichten van Layla werden toegelaten als eindexamenmateriaal. ,,Ik mag straks een aantal van de gedichten van Layla analyseren”, beaamt Alexandra van Engeland die op het vwo van het Maerlant Lyceum zit in 2018.
.
Een huis in Delft
.
In een huis in Delft
wonen zij nu
Ik heb ze lang niet meer gesproken
Het is er groot, met kleine kamer
.
Waar vroeger ongewilden onderdoken
Een bad op pootjes
Een haard van goud
Op een plek als deze
Wordt men makkelijk samen oud
.
Het tempo van zijn ouder worden
Streef snel dat van haar voorbij
Nu is het huis van haar alleen
.
En als ze haar naar de liefde vragen
Dan vertelt zij over hem
Wanneer zij stof vangt
Tussen antieke meubels
En haar heupen,
waar hij zo van hield,
Vaststaan als cement
Als ze haar dan naar de liefde vragen
Vertelt zij over hem
.
Geplaatst in Gedichten in vreemde vormen, Gedichten op vreemde plekken, Social media
Tags: 2018, Alexandra van Engeland, blote rug, Den Haag, dichter, Een huis in Delft, eindexamenleerlingen, eindexamenmateriaal, Elise Kriekaard, Facebook, gedicht, gedichten, gedichten in bijzondere vormen, gedichten op vreemde plekken, grafisch, Instagram, Layla ter Horst, Maerlant lyceum, poëzie, rug, school, Vers op Vrijdag, Voorburg, vrijdag, VWO
Gedichten in het bos
Geplaatst door woutervanheiningen
Phoenixpad
.
In 2006 werd in het Purmerbos ( Bij Purmerend Zuid) het Phoenixpad geopend, een beeldende poëzieroute van 1642 stappen (handig om te weten) met gedichten van 14-jarige scholieren die Haiku’s en gedichten hebben geschreven met als onderwerp de natuur. Dit Phoenixpad wordt elk jaar uitgebreid met gedichten. De route langs kunstobjecten en borden met de gedichten werd mogelijk gemaakt door de gemeente Purmerend, Staatsbosbeheer, de bibliotheek Purmerend en Poëziekring Phoenix. Het ontwerp is van Mirjam Bakker. Alle foto’s van dit pad vind je op https://www.mirjambakker.nl/Projecten/Purmerbos/purmerbos.html
Een paar voorbeelden van gedichten:
.
Bomen
De bomen waaien
en spreken mij toe
ik kan hier uren zijn
en word niet moe
ik hoor ze praten
maar ik kan
ze amper verstaan
ze hebben het over vogels
en over hoe lang
ze daar staan
maar één ding is zeker
morgen ga ik
weer hier heen
(Nicky Hellingman)
.
Wolken
Mischien wel leeuwen
De herder met zijn hond
Alles wat je ziet
,
(Selma Maroefi)
.
Geplaatst in Bibliotheken, Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten op vreemde plekken, Literaire wandelingen
Tags: 14-jarige scholieren, 1642 stappen, 2006, bomen, De Bibliotheek, De Klaproos, dichter, dichters, gedicht, gedichten, Gedichten in het bos, gemeente, Haiku's, kunst, kunst en poëziewandeling, kunstobjecten, Mirjam Bakker, natuur, Nicky Hellingman, Phoenixpad, Poéziekring Phoenix, poëzie, poëzieroute, Purmerend, Selma Maroefi, Staatsbosbeheer, wolken
Poëzie en de NS
Geplaatst door woutervanheiningen
Aanvulling op reclameboodschappen
.
Afgelopen week hoorde ik op de radio dat de NS van plan is om met een pilot te starten waarbij er in 137 intercitytreinen gestart wordt met reclame op de digitale schermen in de trein. Tijdens dit radioprogramma werden een aantal mensen aan het woord gelaten die een mening hadden. Sommige snapte het wel, anderen waren mordicus tegen; de trein was een van de weinige plaatsen waar je nu juist niet met reclame werd geconfronteerd. Een soort veilige haven niet besmet door de commercie. Ik ga ervan uit dat de NS deze pilot gaat doen en dat er dan op (waarschijnlijk niet al te lange termijn) reclameboodschappen te zien zullen gaan zijn in de trein.
Ik heb een idee waardoor het leed dat reclame heet toch iets verzacht kan worden. Ik begreep uit het bericht dat men met 1 reclame boodschap wil beginnen per dag en dat dan een aantal keren herhalen. Volgens mij wordt dat al snel heel saai of zelfs irritant. Waarom niet dichters gevraagd speciaal voor die fijne pauzes tussen door gedichten te laten schrijven en deze te laten zien. Cultuur of literatuur zo je wilt, als tegenhanger van die commerciële boodschappen.
De NS heeft een verleden met poëzie. In 2006 bijvoorbeeld werden treinreizigers verrast op Utrecht Centraal in de ochtendspits met een Olympisch gedicht van en door Nederlandse dichters zoals onder andere Driek van Wissen en Jan Wolkers. Zij hadden speciaal voor gedichtendag een gedicht geschreven over hun favoriete Olympische sportmoment.
Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters, Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten op vreemde plekken, Gedichtendag, Nieuws, Youtube
Tags: 137 intercitytreinen, 1934, 1960, 2006, 2018, beginregel, Bericht aan de reiziger, centraal station, commercie, conducteur jeroen, cultuur, dichtbundel, dichter, dichters, digitale schermen, Driek van Wissen, gedicht, gedichten, gedichten op vreemde plekken, gedichtenbundel, gedichtendag, Hanny Michaelis, Hans Andreus, hit, Jan van Nijlen, Jan Wolkers, Kijkend uit de trein, literatuur, Luisteren met het lichaam, Nederlandse Spoorwegen, nieuws, NS, Olympisch sportmoment, Olympische gedichten, overkapping, pilot, poëzie, Poëzie-minded, poëziebundel, reclameboodschappen, Spoorwegmuseum, stationshal, trein, treinen, Utrecht, voordracht, Youtube
Stofzuigen kan altijd nog
Geplaatst door woutervanheiningen
Kijkdoospoëzie
.
De uiterst getalenteerde Meliza de Vries is niet alleen een fijne (bibliotheek) collega en dichter maar ook nog eens een zeer creatief mens. Zo kwam ik pas een aantal foto’s tegen van een kijkdoos die ze gemaakt had met daarin niet alleen een gedicht van haar hand maar ook decoraties door haar gemaakt. Zoals je weet ben ik gek op poëzie op vreemde plekken in in bijzondere vormen dus mag de kijkdoospoëzie natuurlijk niet ontbreken.
.
Stofzuigen kan altijd nog
.
Voordat mijn wereld een kijkdoos wordt
met crêpepapierbomen en velden van pluche
.
herinnert een wattenstaafje mij
aan schildpadden met gekneusde neusgaten
walvissen met teenslippers en schepjes erin.
.
Ik verdwijn onder deksel van vliegerpapier:
citroengele gloed over een luciferdoosje
voorbijgangers pauzeren, weten
.
hoe zij stadseenden moeten voeren
kurkeiken niet moeten vervangen door eucalyptusbomen
.
Ik schilder wanden met rubberroze verf
vind op zolder oma’s jurk voor gordijnen:
bloemenprint verzacht het uitzicht buiten
.
Ik steek een parasolprikker in het luciferdoosje
misschien dat iemand in mij blijft, weet
hoe je ijsblokjes bewaart in een papieren tasje
.
Geplaatst in Bibliotheken, Favoriete dichters, Gedichten in vreemde vormen, Gedichten op vreemde plekken
Tags: Bibliotheek, collega, creatief, dichter, gedicht, gedicht in een kijkdoos, gedichten, gedichten in vreemde vormen, gedichten op vreemde plekken, kijkdoos, Kijkdoospoëzie, Meliza de Vries, poëzie, poëziekijkdoos
Stadspaden
Geplaatst door woutervanheiningen
Gedichten op vreemde plekken: op twee spaden
.
Via een vriendin (Stefanie bedankt!) kreeg ik een aantal foto’s van een gedicht op twee grote spaden in Stadskanaal. Het beeld van de twee turfschoppen herinnert aan de veenkoloniale tijd van deze omgeving, het zijn de spaden waarmee het kanaal werd gegraven waaraan Stadskanaal haar naam ontleend. Het gedicht op de twee spaden getiteld ‘Stadspaden’ is van Hans Mes en dateert uit 2012.
Het gedicht op de spaden luidt:
.
Stadspaden
.
Hier werkte men
met man en macht
aan een kanaal
door ’t veen
en spaden staan
nu stil bij dat
wat grond
voor welvaart bracht.
.
Wat je vervoert
dat schept je thuis
per schip, ter paard
soms lopen
het voelt hier als
een poort naar stad
met beide deuren open.
.
Geplaatst in Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten op vreemde plekken, Poëzie en Kunst
Tags: 2012, dichter, gedicht, gedichten, gedichten in de openbare ruimte, gedichten op vreemde plaatsen, gedichten op vreemde plekken, Groningen, Hans Mes, naam, poëzie, scheppen, Stadskanaal, Stadspaden, Stefanie, turfschoppen, twee spaden, veenkoloniale tijd
Funeraire poëzie
Geplaatst door woutervanheiningen
Als toen nu is
rust in vrede,
in des aardrijks
kouden schoot.
Eenmaal rijst een
nieuwen dag weer
En het leven
uit den dood
Lichaamskwalen
Uitgeteerd door
Ziekte en pijn
Moet ik in deez’
grafkuil dalen
en een prooi
der wormen zijn
Geplaatst in Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten op vreemde plekken
Tags: achtergronden, artikel, artsen, belevenissen, Bijbel, Blegië, christelijk, culturele geschiedenis, dichter, dood, erfenis, Funeraire poëzie, gedicht, gedichten, gedichten op grafstenen, gedichten op vreemde plekken, graf, grafschriften, grafstenen, grafzerk, grafzerk poëzie, graven, Groningen, if this is now, Jessyca de Wit, juristen, kaders, klassiek geschoolden, Latijn, literaire waarde, Nederland, negentiende eeuw, Noorden van Nederland, orthodox protestant, platform, poëzie, predikanten, Provincie, religieus, standensamenleving, symboliek, theologen, versierde grafstenen, vertaald
Poëzie op het Alhambra
Geplaatst door woutervanheiningen
Gedichten op bijzondere plekken
.
Een aantal jaar geleden was ik in Granada (Spanje) en bezocht daar het Alhambra. Op zichzelf een belevenis want het Alhambra is één van de mooiste voorbeelden van islamitische architectuur in Europa. Wat ik toen niet wist was dat de vele inscripties en kalligrafieën op en in het gebouw poëzie bevatten van de grote islamitische dichters uit die periode.
Eeuwenlang hebben onderzoekers de teksten die op de geometrische tegels en het fijn gesneden metselwerk van het Alhambra bestudeerd. Onder deze teksten zijn heel wat verzen van veel geprezen islamitische dichters als Ibn al-Khatib en Ibn Zamrak. De verzen zijn 500 jaar geleden aangebracht in opdracht van de veroveraars van de Nazrid-dynastie, die het koninkrijk van Al Andalus regeerden van 1238 tot 1492. En hoewel de katholieke vorsten Ferdinand en Isabella na 1492 alles wat met de islam te maken had meedogenloos verwijderde uit Spanje, waren ze in ieder geval nieuwsgierig naar de erfenis van hun overwonnen vijand, of onder de indruk van de unieke schoonheid van het Alhambra. Zo nieuwsgierig dat ze gespecialiseerde vertalers vroegen de inscripties te bestuderen.
Sommige poëzie beschrijft de plaats waar ze is aangebracht, zoals de Hal van de Twee Zusters, die een tuin voorstelt waarover Ibn Zamrak schreef:
Bovendien kennen we geen andere tuin
aangenamer in zijn frisheid, meer geurig in zijn omgeving,
of zoeter in het verzamelen van zijn vruchten …
Of op het plafond dat de hemel vertegenwoordigt:
De handen van de Plejaden zullen de nacht doorbrengen
Gods bescherming in hun voordeel oproepen en ze zullen ontwaken voor
het zachte geblazen van de bries. Hierin bevindt zich een koepel
die door zijn hoogte verloren gaat uit het zicht …
.
Tot het begin van deze eeuw werd slechts een fractie van de verzen en teksten ontcijferd en vertaald maar met moderne technologie, waaronder digitale camera’s en een 3D laser scanner, worden deze nu in kaart gebracht en kan men beginnen met de interpretatie van de verzen en teksten en ook waar op of in het gebouw deze zich bevinden. Tot nu toe is ongeveer 65% van de teksten en verzen in kaart gebracht (sinds 2002). Een van de redenen is volgens onderzoeksleider Juan Castilla dat de makers van de inscripties een ingewikkeld cursief schrift gebruikten dat moeilijk te lezen is. Kalligrafie, zo sierlijk mogelijk schrijven, was een belangrijke kunstvorm in een cultuur waarin het verboden was mensen af te beelden.
.
Geplaatst in Gedichten in de openbare ruimte, Gedichten in vreemde vormen, Gedichten op vreemde plekken
Tags: 1238, 1492, 2002, 3D laser scanner, Al Andalus, Alhambra, architectuur, cursief schrift, dichter, dichters, digitale camera, Ferdinand, gedicht, gedichten, gedichten in vreemde vormen, gedichten op bijzondere plekken, gedichten op vreemde plekken, geometrische tegels, Granada, Hal van de twee zusters, hemel, Ibn al-Khatib, Ibn Zamrak, inscripties, interpretatie, Isabella, Islamitische architectuur, Juan Castilla, kalligrafieën, Katholieke vorsten, metselwerk, moderne technologie, Nazrid-dynastie, onderzoeksleider, plaats bepaling, plafond, poëzie, schoonheid, Spanje, teksten, tuin, verzen





























