Site-archief

Partij voor de poëzie

Brussel

.

Afgelopen maand was ik tijdens mijn vakantie in Brussel. En daar bezocht ik in de wijk Mutsaard een kringloopwinkel. Voor wie dit blog regelmatig leest is het geen nieuws dat ik daar graag kom. Om verschillende redenen (circulaire economie dus minder afval, interessante boeken en soms (wat oudere) dichtbundels) bezoek ik dit soort winkels in Nederland maar ook, als het kan in het buitenland. Dat ik hier een bericht wijd aan die winkel in Mutsaard in Brussel heeft echter een andere reden. Op een deur naast de ingang van de winkel stond namelijk een gedicht geschreven. Behalve dat ik gek ben op gedichten in de openbare ruimte was dit gedicht ook nog eens geschreven door de  Partij voor de Poëzie of le Parti pour la Poesie (Brussel is tweetalig zoals je ongetwijfeld weet).

De Partij voor de Poëzie werd in mei 2018 opgericht door de dichters Jan Ducheyne (1970) samen met Michaël Vandebril (1972) en Laurence Vielle (1968). Partij Voor De Poëzie heeft één duidelijk doel : ‘meer poëzie, altijd, overal’. De Partij wil de poëzie naar de straat, naar de mensen brengen. Alle gedichten krijgen de titel SIGNAAL en een oplopend nummer. Zeven signalen werden reeds geschreven door ongeveer een vijftigtal verschillende dichters, vier in het Nederlands, twee Franse en één in 13 verschillende talen. 

Het gedicht bij de kringloopwinkel is getiteld ‘Nieuwe Eerste Handen’ en werd in juli 2019 aangebracht.

.

Nieuwe Eerste Handen

.

Laat mij de jouwe zijn,

waar ik vandaan kom heeft geen belang.

We hebben allen ons verhaal.

Soms kun je het zien, als je goed kijkt.

Met het oog van een kenner.

.

Even vaak ben ik simpelweg wat je zoekt

en stel je geen vragen.

Je wilt me, het is liefde op het eerste zicht.

.

Tweede keus zijn is niets voor mij,

je moet me echt willen.

Smaken verschillen, dat weten we allemaal.

Maar trek mij aan,

zie mij staan.

.

Reeds in je kamer hangen, liggen.

Ik ben er klaar voor.

Van ver ben ik gekomen,

of van net om de hoek.

.

Ik ben dat ene boek dat je nog niet las,

die plaat die je al jaren zocht.

Ik ben het winnende lot in jouw loterij.

Zolang niemand anders mij wil,

ben ik vrij, doch niet gratis.

.

Doe dat ietsje meer moeite,

en je vindt mij vandaag nog.

Ik wacht op jouw ogen,

op de eerste naar mij

verlangende handen sinds lang.

.

Kom binnen,

ik heb tijd,

tot jij er bent.

Waarna mijn tijd opnieuw begint.

Bij jou.

.

 

Crypto gedicht

Gedichtencode

.

‘The Life That I Have’ (ook wel bekend onder de titel ‘Yours’) is een kort gedicht geschreven door Leo Marks en werd gebruikt als een gedichtencode in de Tweede Wereldoorlog. In de oorlog werden beroemde gedichten gebruikt om berichten te coderen. Dit bleek echter onzeker te zijn omdat vijandige crypto-analysten het origineel uit gepubliceerde bronnen konden lokaliseren. Leo Marks ging dit tegen door zijn eigen geschreven creaties te gebruiken.

‘The Life That I Have’ was een origineel gedicht dat tot stand kwam op kerstavond 1943 en werd oorspronkelijk geschreven door Marks ter nagedachtenis aan zijn vriendin Ruth, die net was overleden bij een vliegtuigongeluk in Canada. Op 24 maart 1944 werd het gedicht uitgegeven door Marks aan Violette Szabó, een Franse agent van Special Operations Executive die uiteindelijk werd gevangengenomen, gemarteld en gedood door de nazi’s.

Het werd beroemd door de opname in de film uit 1958 over Szabo, ‘Carve Her Name with Pride’, waar het gedicht de creatie was van Violette’s man Etienne. (Marks stond toe dat het werd gebruikt onder de voorwaarde dat de auteur niet kon worden geïdentificeerd.) In haar biografie Violette Szabó: ‘The Life That I Have’ uit 2002 beweerde auteur Susan Ottaway ten onrechte dat het gedicht eigenlijk was geschreven voor de film uit 1958.

In het Engelse plaatsje Tempsford staat een gedenkzuil (het Tempsford SOE memorial) met het gedicht voor Violette Szabó.

.

Code poem for Violette Szabó

.

The life that I have.

Is all that I have. And

the life that I have. Is

yours. Of the life that

I have. Is yours and

yours and yours. A

sleep I shall have  .

A rest I shall have .

Yet death will be

but a pause. For the

peace of my years .

In the log green

grass. Will be yours

and yours and yours.

.

Het gedicht van Marks is ook gebruikt als versiering van een pillendoosje

Eeuwigdurend gedicht

De Letters van Utrecht

“In de stenen van de straten van Utrecht groeit een eeuwigdurend gedicht voor de toekomst.
Iedere zaterdag houwt een steenhouwer tussen 13.00 en 14.00 uur ter plekke de volgende letter. In maanden ontstaan woorden, met de jaren zinnen. Als Utrechters dit blijven doen schrijven zij met de lijn van zinnen weer letters in de plattegrond van de veranderende stad”.
Dit staat te lezen op de website van één van de aardigste initiatieven die ik ben tegengekomen als het gaat om poëzie in de openbare ruimte. Het gedicht groeit zolang het door de inwoners van Utrecht wordt gedragen en gesteund. Iedere week kan iemand zijn naam met een letter verbinden, om zo een steentje bij te dragen aan dit gedicht voor de toekomst.
Het gedicht begint op de Oudegracht, op de hoek bij de Smeebrug ter hoogte van nummer 279 en loopt richting het Ledig erf.
Op 2 juni 2012 heeft burgemeester Aleid Wolfsen het begin van het gedicht onthuld en zelf het hoogste bod voor de eerste letter (nummer 649) uitgebracht.Om het begin te realiseren werden op 30 en 31 mei 2012 de letters 1 t/m 648 in de straat gelegd, en met terugwerkende kracht aan de zaterdagen van 1 januari 2000 t/m 26 mei 2012 toegekend.
Bekende dichters die een steen hebben gekocht en bij hebben gedragen aan het gedicht zijn o.a. Ruben van Gogh, Ingmar Heytze, Alexis de Roode, Ellen Deckwitz, Mark Boog en Chrétien Beukers.

Hoe werkt het?

De Letters van Utrecht kunnen alleen blijven groeien met de steun van participanten. U kunt uw eigen naam, maar u kunt ook de naam van uw in Utrecht geboren kind of kleinkind verbinden aan de stad. U levert
door de kosten te dragen van een nieuwe letter een bijdrage aan dit kunstwerk zonder einde. U vereeuwigt zo uw naam of de naam van uw kind of kleinkind in de straten van Utrecht. U kunt uzelf, uw kind of kleinkind opgeven als “medeklinker” via http://www.delettersvanutrecht.nl, op deze website is nog veel meer informatie te vinden
.
letters
tlvu
tlvu3
tlvu4