Site-archief

Blues om wat blijft

Willy Spillebeen

De Vlaamse dichter, schrijver, vertaler, bloemlezer en essayist Willy Spillebeen (1932) ken ik door een andere Vlaamse dichter Hervé Deleu, die in 2012 de allereerste gedichtenwedstrijd van poëziestichting Ongehoord! won. Toen ik in 2013 door Hervé gevraagd werd een paar gedichten voor te dragen bij de presentatie van zijn bundel ‘De geur van de maan‘ was Willy ook een van de dichters die daar voordroeg. Beide dichters wonen in Menen in Vlaanderen en kennen elkaar goed.

Na deze eerste kennismaking vroeg ik Willy in 2014 om voor te komen dragen in Rotterdam bij het podium van diezelfde poëziestichting. Daar maakte hij grote indruk op het vooral jonge publiek. Sindsdien ben ik Willy wat uit het oog verloren. Ik vroeg hem voor MUGzine maar na enige pogingen daartoe kreeg ik uiteindelijk een reactie van zijn vriendin dat Willy daarvan afzag. Het bleek dat ik in 2014 de beloofde reiskosten aan hem niet had voldaan. Stom natuurlijk al had ik het graag destijds meteen gehoord en niet jaren later achteraf. Een poging om het alsnog goed te maken kon in zijn (haar) beslissing helaas geen verandering brengen.

Dit staat los van de waardering die ik heb voor Willy en zijn bijdrage aan de literaire wereld en de poëzie in zijn lange leven. Om dit te illustreren wil ik hier graag een gedicht van hem delen. In Brugge waar ik pas geleden was, kwam ik in een boekwinkel zijn bundel ‘Blues om wat blijft’, uitgegeven bij uitgevrij P in 2011, tegen. In die bundel staat het gedicht ‘Reiger en specht’. En als je nou denkt ‘ah een natuurgedicht!’ ja dat is het ook maar het is zoveel meer, het verandert langzaam in een erotisch gedicht. Lees maar.

Reiger en specht

Blauwe reiger met grijs stuitje

vrouw met de rechte rug

staat roerloos naast het water

stijgt statig op.

Groene specht met geel stuitje

vliegt golven boven het water

vrouw met de rechte rug

hecht zich later aan een stam.

Hun stuitjes mimicry

van vogelverlangen.

Maar o de kuiltjes boven je stuitje

vrouw met de rechte rug.

O de orchidee van je schede.

O het verrukkelijke vrijen

met vogels met water

met bomen met bloemen.

Geplaatst in Dichtbundels, Erotische poëzie, Favoriete dichters, MUG books, Ongehoord!, Poëziepodia, Poëziewedstrijd, Vlaamse dichters

Een reactie plaatsen

Tags: 1932, 2011, 2012, 2013, 2014, België, Blues om wat blijft, Brugge, dichtbundel, dichter, erotiek, Erotisch gedicht, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Hervé Deleu, Menen, MUGzine, natuurgedicht, ongehoord!, poëzie, poëziebundel, Poëziepodium, Poëziestichting Ongehoord!, poëziewedstrijd, Reiger en specht, Rotterdam, uitgeverij P, Vlaams dichter, Vlaanderen, Willy Spillebeen

De luwte van het late middaguur

31 okt

Geplaatst door woutervanheiningen

Lut de Block

In een kringloopwinkel in Brugge (ja ik kom daar nogal eens, soms hebben ze een hele aardige collectie poëzie van vroeger en nu zoals ook daar in Brugge) kocht ik een aantal dichtbundels. Een van die bundels was van een dichter Lut De Block (1952) uit Vlaanderen. Ze studeerde filosofie aan de RUG; zij werkt als freelance journaliste, o.a. voor Knack. In 1984 debuteerde ze met de bundel ‘Vader’. In haar werk is één van de kernthema’s de vader-dochter relatie (evenals de natuur en de dood). Reden hiervan ligt in het feit dat ze in februari 1963 haar vader dood aan de keukentafel vond. Dit trauma was een belangrijke inspiratiebron voor haar vroege werk.

Lut de Block heeft inmiddels 7 poëziebundels en een roman gepubliceerd. In de Special van MUGzine die begin 2024 in de Poëzieweek verscheen, is zij opgenomen als dichter. De reden was toen dat ze, net als de andere dichters in de Special, een relatie had met het bibliotheekwerk (zij was werkzaam in de bibliotheek van Gent). Nu heb ik dus de bundel ‘De luwte van het late middaguur’ in bezit, uit 2002 met een door Lut handgeschreven opdracht voorin uit 2006.

Op de achterflap staat over deze bundel te lezen: “Deze bundel exploreert het volledige leven. Er staan talrijke atmosferische gedichten in, die soms een broeierige, sterk erotisch geladen sfeer oproepen en altijd zijn neergeslagen in een taal zonder omwegen, vol passie, recht voor zijn raap, zij het nooit eenduidig of eendimensionaal.” In het titelgedicht dat ik uitkoos is dit alles aanwezig.

Het gebeurt. In de luwte van het late middaguur

als de dag zich ontdoet van haar hitsige kleren

en een vrouw zich opent. Het wordt windstil en

later want de tijd en de dingen gaan door. Het leven

beweegt. Zijn stem wrenst, zijn geur schraapt

haar bedwelmend uiteen. Hoe het nu verder moet

weet niemand, maar dat ze verder moet weet zij alleen.

Geplaatst in Bibliotheken, Dichtbundels, Favoriete dichters, Vlaamse dichters

Een reactie plaatsen

Tags: 1952, 1984, 2002, 2006, atmosferische gedichten, België, Bibliotheek, bibliotheekwerk, Brugge, De luwte van het late middaguur, debuut, dichtbundel, dichter, filosofie, freelance journalist, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Gent, inspiratiebron, kringloopwinkel, Lut De Block, MUGzine, passie, poëzie, poëziebundel, poëzieweek 2024, rug, Special, sterkerotisch, titelgedicht, trauma, Vader, Vlaams dichter, Vlaanderen

Anton Korteweg

29 okt

Geplaatst door woutervanheiningen

Brief

Schreef ik een paar dagen geleden nog over een gedicht van Willem van Toorn getiteld ‘Brieven’, vandaag voeg ik daar een gedicht aan toe getiteld ‘Brief’. Ik kocht afgelopen weekend in een kringloopwinkel in Brugge de bundel ‘Gedichten 1992’ uit de Poëziereeks van het David Fonds, samengesteld door Hubert van Herreweghen (1920-2016) en Willy Spillebeen (1932).

In die bundel staat dus het gedicht ‘Brief’ van Anton Korteweg (1944). Dit gedicht werd eerder gepubliceerd in het tijdschrift Maatstaf. jaargang 39 uit 1991.

Brief

Wat ik niet kan! Op dezelfde rij tegels

honderden meters fietsen als een streep

en nooit de randen zelf maar raken. Als

aan elke kant van me het land ook maar

tien centimeter lager lag, hoe snel

verzwolg de afgrond me. Tennissend met

m’n zoon mis ik geen bal, in het echt

maakt m’n vader me in. Maar je weet,

er is bij ons geen afgrond meer en

mijn vader, hoe lang is hij dood al.

Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters

1 reactie

Tags: 1920, 1932, 1944, 1991, 1992, 2016, 39ste jaargang, Anton Korteweg, brief, brieven, Brugge, David Fonds, dichtbundel, dichter, gedicht, gedichten, Gedichten 1992, gedichtenbundel, Hubert van Herreweghen, Maatstaf, poëzie, poëziebundel, Poëziereeks, samenstellers, Willem van Toorn, Willy Spillebeen

Gwij Mandelinck

13 apr

Geplaatst door woutervanheiningen

Erfenis

Afgelopen week overleed de Vlaamse dichter en geestelijk vader van Poëziezomers van Watou Gwij Mandelinck (1937-2024). Mandelinck was een pseudoniem voor Guido Haerijnck. Zijn pseudoniem kwam van de rivier de Mandel die te Wakken in de Leie vloeit. Paul Snoek zou hem hebben opgedragen een pseudoniem te kiezen, omdat die één vissennaam in de Vlaamse literatuur wel genoeg vond. Op zoek naar wat achtergrond informatie kwam ik erachter dat we niet alleen op dezelfde dag jarig waren maar ook nog eens hetzelfde beroep hebben uitgeoefend (bibliothecaris). Gwij Mandelinck heeft samen met zijn vrouw in het midden van de jaren ’70 van de vorige eeuw het, toen nog ingeslapen, dorpje Watou in de Westhoek van Vlaanderen op de poëtische, Belgische en internationale kaart gezet.

In 1980 begon hij met het festival Watou Poëziezomer. Samen met zijn vrouw trokken ze grote dichters naar deze uithoek van België. In eerste instantie dichters uit de lage landen maar al snel ook dichters van over de hele wereld. Het festival trok al snel veel bezoekers uit voornamelijk België en Nederland. Ze kwamen voor de kunst en voor de poëzie. Door dit festival dat twee maanden per jaar allerlei activiteiten rond kunst en poëzie bood, onderging het dorp zelf ook een verandering. Zo zijn er inmiddels een Hugo Clausplein, een Paul Snoekstraat en en Rutger Koplandstraat. Ook een aantal kunstobjecten en muurbeschilderingen bleven bewaard en dichter Eddy van Vliet liet zijn as uitstrooien in Watou.

In 2008 stopte Mandelinck met de Poëziezomers in Watou. Financieel was het niet meer rond te krijgen. Hij probeerde een doorstart in Brugge onder de naam Kunstenfestival Watou. Zelf verhuisde ze naar Aartrijke (bij Gent) en hun huis in Watou werd het Huis van de Dichter, een schrijfresidentie waar dichters een tijdje kunnen werken. Naast zijn werk voor de poëzie in Watou en daarbuiten was Gwij Mandelinck ook dichter. In 1962 debuteerde hij met een in eigen beheer uitgegeven bundel ‘De Wake’ waarna nog vele bundels zouden verschijnen, de laatste in 2014 ‘Lotgenoten’.

Voor zijn letterkundige werk ontving hij verschillende keren prijzen zoals de Maurice Gilliamsprijs en de Guido Gezelleprijs. Uiteraard ben ik op zoek gegaan naar een gedicht van Mandelinck en dat heb ik gevonden in Maatstaf jaargang 41 uit 1993. Het gedicht is getiteld ‘Erfenis’ en ik koos het omdat de erfenis van Gwij Mandelinck er een is van bijzondere betekenis.

Erfenis

Nu het ouderpaar is uitgedragen, weegt wat

hangen bleef er zwaar; de kalk rondom de spijkers

brokkelt op de grond. Zij die gewicht aan onze

dagen gaven lijken nu te zweven in het rond.

Elkaar de stofjes uit de ogen sparend erven wij dit sterven;

uitvergroot in wat de doden samen waren zullen ons de maten

van hun deuren nauwelijks een doorgang laten. Nog voor

de grendels uit de handen schuiven, sluiten wij ons buiten.

Geplaatst in Bibliotheken, Dichtbundels, Favoriete dichters, Gedichten in de openbare ruimte, Poëzie en Kunst, Vlaamse dichters

Een reactie plaatsen

Tags: 1937, 1962, 1980, 1993, 2008, 2014, 2024, Aartrijke, België, bibliothecaris, Brugge, de Leie, de Mandel, De Wake, debuut, dichtbundel, dichter, eigen beheer, erfenis, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Gent, Guido Gezelleprijs, Guido Haerijnck, Gwij Mandelinck, Hugo Clausplein, Huis van de Dichter, Internationaal, jaargang 41, Kunstenfestival Watou, literair tijdschrift, Lotgenoten, Maatstaf, Maurice Gilliamprijs, organisator, Paul snoek, Paul Snoekstraat, poëzie, poëziebundel, rivier, Rutger Koplandstraat, schrijfresidentie, Vlaamse dichter, Vlaanderen, Wakken, Watou, Watou Poëziezomer, Westhoek

Gelieve u eerst aan te melden

4 nov

Geplaatst door woutervanheiningen

Tania Verhelst

In juli van dit jaar schreef ik al over de bundel ‘U kunt uw lichaam hier achterlaten‘ van Tania Verhelst (1974) en deelde toen het gedicht ‘Homeless Jezus’. Toen ik weer in deze bundel aan het lezen was bleef ik hangen bij het gedicht ‘Gelieve u eerst aan te melden’. Toen ik dit gedicht las moest ik onwillekeurig denken aan iets dat ik eerder deze week op de radio hoorde. Het ging over het gegeven dat je een abonnement kon krijgen bij Meta (Facebook, Instagram, WhatsApp)) zonder advertenties maar daar zaten wel kosten aan. Per account leveren advertenties Meta € 7,- per maand op.

Er werd ook nog bij gezegd dat je data (bij een betaald abonnement ) veilig was en verder niet gebruikt werd. Maar bewijzen deed Meta dat verder niet. Ik denk dan meteen, ze gebruiken het dus wel degelijk. Maar los van dit geval zijn steeds meer zaken die voorheen gewoon gratis en voor niets te genieten waren, niet meer gratis. Als je je nou maar aanmeldt, lid wordt, je gegevens achter laat dan kun je ‘gratis’ gebruik maken. Daar gaat dit gedicht over. En over de consumeerdrift van de moderne mens. Instant hapiness van plastic en piepschuim. Betaald of gratis maar nooit voor niets.

Gelieve u eerst aan te melden

de binnenkant van een zakdoek

het vruchtvlees van een hand

ze zijn van u voor vijf euro

een stad in een glazen bol, goede schudden voor gebruik en kijk

deze nacht van sneeuw is uw deel voor 10 euro

tussen haakjes: mogen wij u erop attent maken dat uw winkelmandje nog steeds leeg is?

en nee, niemand valt erover dat de sneeuw van piepschuim is

en dat de binnenkant van een zakdoek verassend goed lijkt op zijn buitenkant

tenminste toch voor er wordt gesnoten

zelfs de zee is van u maar vanaf de branding moet u betalen

en ja, zelfs de zee past in een winkelmandje

wij verpakken haar golven in zilverpapier

wat dacht u van elke maand een golf in de bus?

na een jaar hebt u een meer

u hoeft zich enkel aan te melden

hier

Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters, Vlaamse dichters

2 reacties

Tags: 2018, 2021, 2022, beeld, beeldhouwer, België, Brugge, De Gids, debuutbundel, Deus ex Machina, dichtbundel, Dichtbundels, dichter, dichterscollectief, favoriete dichters, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Gelieve u eerst aan te melden, het Liegend Konijn, homeless Jezus, Kluger Hans, Obsidiaan, poëzie, poëziebundel, stadsdichter, Tania Verhelst, Timothy Schmalz, Twee helften, U kunt uw lichaam hier achterlaten, uitgeverij De Zeef, Vlaamse dichter, Vlaamse dichters en getagd als 1974, Vlaanderen

Homeless Jezus

13 jul

Geplaatst door woutervanheiningen

Er ligt een man in het park

De Vlaamse dichter Tania Verhelst (1974) schrijft en tekent en werd in 2018 verkozen tot stadsdichter van Brugge. In 2021 verscheen haar debuutbundel ‘Twee helften’ bij Uitgeverij De Zeef. Zij maakt deel uit van het dichterscollectief ‘Obsidiaan’. Ze publiceerde eerder in Het Liegend Konijn, De Gids, Deus Ex Machina en Kluger Hans. In 2022 verschijnt haar bundel ‘U kunt uw lichaam hier achterlaten’.

Op haar website zijn een aantal van haar gedichten te lezen waaronder het onderstaande gedicht zonder titel dat is geïnspireerd op het beeld ‘homeless Jezus’ van Timothy Schmalz. Voor een goed begrip heb ik een foto van dit beeld bijgevoegd.

er ligt een man in het park
op een bank onder een jas onder een krant
ligt een man in het park
en als hij niet bewoog zou je denken dat hij van steen was
zoals de buste van de koningin aan de rand van het park

wat zij met hem te maken heeft
want ook al is zij postuum en van patina
en hij meer van slaap dan van bloed
als hij niet bewoog zou je denken dat hij van steen was
en als zij niet van steen was zou je denken dat zij zich over hem

boog

Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters, Vlaamse dichters

1 reactie

Tags: 1974, 2018, 2021, 2022, beeld, beeldhouwer, België, Brugge, De Gids, debuutbundel, Deus ex Machina, dichtbundel, dichter, dichterscollectief, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, het Liegend Konijn, homeless Jezus, Kluger Hans, Obsidiaan, poëzie, poëziebundel, stadsdichter, Tania Verhelst, Timothy Schmalz, Twee helften, U kunt uw lichaam hier achterlaten, uitgeverij De Zeef, Vlaamse dichter, Vlaanderen

Dan

29 okt

Geplaatst door woutervanheiningen

Waarvandaan

Hans Tentije (1944) is het pseudoniem van Johann Krämer. Deze dichter, schrijver en leerkracht ontving meerdere prijzen voor zijn werk. Zo ontving hij de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs, de Herman Gorterprijs, de Constantijn Huygens-prijs ( De jury prees Tentijes poëzie om zijn ‘trefzekere observatie, oog voor detail en rake typeringen van personages en landschappen.’), de Karel van Woestijneprijs en de Guido Gezelleprijs van de stad Brugge. Cynisme is een constante in het werk van deze, geboren Beverwijkse, dichter, maar in zijn latere werk is ook het avontuurlijk leven een thema.

Tentije debuteerde in 1975 met de bundel ‘Alles is er’ waarna meer dan 20 publicaties zouden volgen. En nu, in 2022 is er de bundel ‘Waarvandaan’. Marc Bruynseraede schrijft in zijn recensie van ‘Waarvandaan’ op de site van Meander : “De gedichten zijn geen afspiegeling van de werkelijkheid maar een verbeelde of ingebeelde werkelijkheid, hoe levensecht ze er ook uitziet. Het gaat hier om een werkelijkheid achter de werkelijkheid of een werkelijkheid met dubbele bodem.” Niet voor niets dus dat de clubkeuzebundel van poëzietijdschrift Awater deze maand ‘Waarvandaan’ is van Hans Tentije.

Dan

Hoe gebeurtenissen elkaar kunnen beïnvloeden

en zo vertekend raken, terwijl ze iemand

op het lijf geschreven leken voor ze zich ingroeven

diep vanbinnen –

als er een onuitputtelijk geheugen zou bestaan

waarin zelfs het minste of geringste terug te vinden was

afhankelijk van de situatie, lichtval

en stemmingen, zorgwekkende berichten

in het nieuws die dag

dan schiftte het afweervermogen

wat er zich voordeed, ontkende het of verdrong

al het pijnlijke, vernederende, ergste –

maar onberekenbaar is het vergeten

Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters, Meander, poëzietijdschrift, websites over poëzie

1 reactie

Tags: 1944, 1975, 2022, Alles is er, avontuurlijk leven, Awater, Beverwijk, Brugge, clubkeuzebundel, Constantijn Huygens-prijs, cynische kijk, Dan, de Herman Gorterprijs, de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs, debuut, dichtbundel, dichter, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Guido Gezelleprijs, Hans Tentije, Johann Krämer, Karel van Woestijneprijs, landschappen, leerkracht, Marc Bruynseraede, Meander, observatie, poëzie, poëziebundel, poëzietijdschrift, prijzen, pseudoniem, pwersonages, recensie, schrijver, Van der Hoogt-prijs, verbeelde werkelijkheid, Waarvandaan, website

Poëzieleesgroep

29 okt

Geplaatst door woutervanheiningen

De Reyghere Boekhandel

Toen ik op zoek was naar een gedicht van Lies van Gasse en daardoor op de website https://poezieleesgroep.wordpress.com/ kwam, had ik nog geen vermoeden van wat er allemaal geboden werd op deze website. Nadat mijn post af was ben ik daags erna nog eens terug gegaan naar deze website en daar werd ik heel blij van. De Poëzieleesgroep van de Reyghere Boekhandel in Brugge heeft veel te bieden voor poëzieliefhebbers.

Thomas Barbier (organisator en mede zaakvoerder van de Boekhandel) en Joost Dancet (begeleider) hebben in de afgelopen jaren Vanaf 2016) een bijzonder fraaie website gebouwd rondom de Poëzieleesgroep. Want dat is het in eerste plaats; een leesgroep van poëzie die dichters en gedichten bespreken. Op de website staan vele voorbeelden van dichters en gedichten die besproken zijn (in het archief per twee jaar reeds 17 dichters/gedichten) maar er wordt ook veel achtergrondinformatie geboden, verwijzingen naar websites van dichters, naar programma’s waar dichters in hebben opgetreden, podcasts en zoals bij mijn post over Lies van Gasse al bleek, ook analyses van gedichten.

Ook in 2020-2021 worden weer avonden georganiseerd, ik weet niet of dit nu nog opgaat, fysiek of misschien digitaal. Op 5 donderdagavonden
rond de poëzietafel in boekhandel De Reyghere, aan de Markt 12, 8000 – Brugge, telkens van 19.30 tot 22.00 uur. Ik vraag me af of een dergelijk initiatief ook ergens in Nederland te vinden is. Wie het weet mag het zeggen.

Dit blog zou dit blog niet zijn zonder een gedicht en daarvoor werd mijn aandacht getrokken door de bespreking van de bundel ‘Meervoudig afwezig’ van Ester Naomi Perquin uit 2017 en het gedicht dat in die bundel staat ( en op haar website https://www.esternaomiperquin.nl/ ) met de intrigerende titel ‘Amsterdamned’.

Amsterdamned

Ik zag de film waarin mijn vader heeft gefigureerd: één shot
waarin hij langsloopt en niets doet – nou ja, hij steekt,
een herenfiets aan de hand, de gracht over
en kijkt even naar een eend.
.
Die fiets was niet van hem, weet ik.
Het jasje dat hij draagt geleend.
.
Mijn moeder is erbij geweest. Hij moest, zegt ze, zes keer oversteken
voor het hem lukte te lijken op wat elke regisseur graag ziet:
een doodgewone man met een doodgewone fiets.
.
Hij haalde het einde van de zomer, mijn zevende verjaardag en
bijgevolg ook de première niet. Ik zag hem twintig jaar daarna:
moordenaar die door de grachten snijdt en vrouwen grijpt
en dan, naast de klopjacht, een flits van dat gezicht.
.
Een man met een fiets die de gracht oversteekt.
De eend, zag ik, is er nog uitgeknipt.

Geplaatst in Dichtbundels, Dichterswebsites, Favoriete dichters, Poëzie evenementen, websites over poëzie

1 reactie

Tags: 2016, 2017, 2020-2021, achtergrondinformatie, Amsterdamned, analyses, begeleider, België, boekhandel, Brugge, Dereyghere Boekhandel, dichtbundel, dichter, donderdagavond, Ester Naomi Perquin, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Joost Dancet, Lies van Gasse, Markt 12, mede zaakvoerder, Meervoudig afwezig, optredens, organisator, poëzie, poëziebundel, podcasts, poezieleesgroep, Thomas Barbier, verwijzingen, Vlaanderen, website, website over poëzie

België

28 jun

Geplaatst door woutervanheiningen

Stéphane Mallarmé

België, buurland, zo dichtbij en soms, zoals de afgelopen maanden, zover weg. Gelukkig is daar de Franse dichter Stéphane Mallarmé (1842 – 1898) die een lofdicht schreef over Brugge, waar we inmiddels weer naar toe mogen. Dit sonnet komt uit de bundel ‘De middag van een Faun’ uit 1992 in een vertaling van Paul Claes.

Gedachtenis aan Belgische vrienden

Bijwijlen lijkt hier zonder in een zucht te beven

Heel de haast wierookkleurige vervallenheid

Terwijl ik heimelijk en zichtbaar onderscheid

Hoe plooi voor plooi de weduwsteen zich bloot wil geven

Te sidderen of geen bewijs van zich te leveren

Dan te verbreiden oude balsemgeur van tijd

Wij enkele onheuglijken zozeer verblijd

De schok van onze nieuwe vriendschap te beleven

O lieve vrienden die ik trof waar ’t nooit banaal

Brugge de ochtend in de dode gracht herhaalt

Met de verspreide wandeling van zoveel zwanen

Toen mij plechtstatig deze stad heeft kond gedaan

Wie van haar zonen andere vluchten er toe manen

Plots stralend als de geest de vleugel uit te slaan.

Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters, Franse dichters, Vakantie poëzie

1 reactie

Tags: 1842, 1898, België, Brugge, buurland, De middag van een Faun, dichtbundel, dichter, Frankrijk, Franse dichter, Gedachtenis aan Belgische vrienden, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, lofdicht, poëzie, poëziebundel, sonnet, Stéphane Mallarmé, vakantie, vakantiegedicht, vakantiepoëzie

Frietpoëzie

21 apr

Geplaatst door woutervanheiningen

Paul Ilegems

De Brugse kunsthistoricus, schrijver en plezierdichter Paul Ilegems (1946) is samen met uitgever Jef Meert oprichter van het Frietkotmuseum, een reizende collectie van allerlei materialen, schilderijen, sculpturen en foto’s die in 2008 werden opgenomen in het Frietmuseum te Brugge. Inmiddels heeft Ilegems 7 naslagwerken over Friet en de frietcultuur geschreven en 2 dichtbundels.

Zijn eerste frietgedichten verschenen in 1981 in het bundeltje ‘Frieten bakken’, geheel volgens de strakke richtlijnen van het plezierdichten in vaste versvormen van Drs. P. Maar het onderwerp friet was voor Ilegems niet voldoende en hij begon ook over andere onderwerpen te dichten als een voorhistorisch monster, sigaren, vrouwenondergoed, de strooiweide en Brigitte Bardot. En niet te vergeten het dichterschap zelve. Kortom, een onbepaald allegaartje. In de bundel ‘Eeuwig zingen de frieten’ uit 2015 zijn deze gedichten samengebracht onder de noemer Fritto misto.

Maar omdat Paul Ilegems zo bekend geworden is door zijn fascinatie met friet hier een gedicht uit deze bundel over een frietkot.

Frituur Marleen

Frituur Marleen, hoewel zeer florissant,
Moest onlangs dicht: een anonieme brief.
De buurt scheen dit maar moeilijk te verkroppen.
De halve waarheid slechts kwam in de krant.
.
Marleen was wel een tikkeltje naïef
Maar had het strippen in haar vingertoppen
En danste onder ’t bakken expressief
Op melodietjes uit haar portatief.
.
Maar ook (en hierin was ze niet te kloppen)
Nam zij vaak weg wat op de heupen spant
Om tussendoor een onverschrokken klant
Een hoogst intieme friet te laten soppen.
.
Dit was, behalve lichter te verteren
Ook heel wat lekkerder dan kut met peren.
.
,

Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters, Gedichten in thema's, light verse, Versvormen, Vlaamse dichters

7 reacties

Tags: 1946, 1981, 2015, België, Brigitte Bardot, Brugge, collectie, dichtbundel, dichter, dichterschap, Drs. P., Eeuwig zingen de frieten, foto's, friet, Frieten bakken, frietkot, Frietmuseum, Fritto misto, Frituur Marleen, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Jef Meert, kunsthistoricus, naslagwerken, objecten, Paul Ilegems, plezierdichten, plezierdichter, poëzie, poëziebundel, reizende tentoonstelling, richtlijnen, schilderijen, schrijver, sculpturen, sigaren, strooiweide, uitgever, vaste versvormen, Vlaams dichter, Vlaanderen, voorhistorisch monster, vrouwenondergoed

ZICHTBAAR ALLEEN

Een blog over poëzie

Site-archief

Blues om wat blijft

Willy Spillebeen

De luwte van het late middaguur

Lut de Block

Anton Korteweg

Brief

Gwij Mandelinck

Erfenis

Gelieve u eerst aan te melden

Tania Verhelst

Homeless Jezus

Er ligt een man in het park

Dan

Waarvandaan

Poëzieleesgroep

De Reyghere Boekhandel

België

Stéphane Mallarmé

Frietpoëzie

Paul Ilegems

MUGZINE

MUGBOOKS

Meest recente berichten

Categorieën

Archief

Meta

Ik neem deel aan:

Ik neem deel aan:

Zichtbaar alleen

Follow Blog via Email

Twitter Updates

Blog statistieken

ZICHTBAAR ALLEEN

Een blog over poëzie

Site-archief

Willy Spillebeen

Dit delen:

Lut de Block

Dit delen:

Brief

Dit delen:

Erfenis

Dit delen:

Tania Verhelst

Dit delen:

Er ligt een man in het park

Dit delen:

Waarvandaan

Dit delen:

De Reyghere Boekhandel

Dit delen:

Stéphane Mallarmé

Dit delen:

Paul Ilegems

Dit delen:

MUGZINE

MUGBOOKS

Meest recente berichten

Categorieën

Archief

Meta

Ik neem deel aan:

Ik neem deel aan:

Zichtbaar alleen

Follow Blog via Email

Blog statistieken