Site-archief

Aafjes en Vasalis

De lyrische schoolmeester

In 1945 (herfst) en 1946 (voorjaar en zomer) schreef dichter en schrijver Bertus Aafjes (1914-1993) de gedichten die zijn opgenomen in de bundel ‘De lyrische schoolmeester. In 1949 werd de bundel gepubliceerd met afbeeldingen van Maaike Braat (1907-1992) kunstschilder, tekenaar, graficus, illustrator en ontwerper van boekomslagen. Het werd als twee-en-twintigste deel van De Ceder uitgegeven door uitgeverij J.M. Meulenhoff. In deze bundel zijn een paar gedichten opgenomen die een collega dichter als titel en onderwerp hebben. Zoals het gedicht ‘M. Vasalis’. In de categorie dichter over dichter mag een dergelijk gedicht natuurlijk niet ontbreken. Een bronaâr of bronader is een nauwe, doorgang in de aardkorst, waaruit het water opwelt voor eene bron.

M. Vasalis

Een hinde kijkende over een heg,

Nieuwsgierig in de nieuwheid van de morgen:

Dit is een boom. Dit is een bloeiende heg.

Een blik waarin geen zweem van overleg,

Bezield tot aan de grenzen van het zijn;

Overal waarheid, nergens schijn.

Een oerbegin en een oereinde tevens,

Bronaâr des levens.

Een ogenpaar dat dode dingen slaakt

Uit hun geheim en weer gelukkig maakt.

Geplaatst in Dichtbundels, dichters over dichters, Favoriete dichters

Een reactie plaatsen

Tags: 1907, 1914, 1945, 1946, 1949, 1992, 1993, 22ste deel, Bertus Aafjes, bronaâr, De Ceder, dichtbundel, dichter, dichter over dichter, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, graficus, illustrator, J.M. Meulenhoff, kunstschilder, M. Vasalis, Maaike Braat, ontwerper van boekomslagen, poëzie, poëziebundel, schrijver

28 jaar later

21 jun

Geplaatst door woutervanheiningen

Poëzie in Zombiefilm

Ik schrijf al vele jaren over poëzie en heb een voorkeur voor momenten en plekken waar je poëzie tegenkomt waar je het niet verwacht. Dat kan werkelijk overal zijn, daar ben ik inmiddels wel achter. En toch word ook ik soms nog verrast.

Zo las ik in een recensie van de Zombiefilm ’28 years later’ een vervolg op de zombieklassieker ’28 days later’ van regisseur Danny Boyle uit 2002, een passage over het gebruik van het anti-oorlogsgedicht ‘Boots’ van Rudyard Kipling uit 1903, uit de bundel ‘The Five Nations’ in deze nieuwe film. Het gedicht verbeeldt de repetitieve gedachten van een infanterist van het Britse leger die tijdens de Tweede Boerenoorlog door Zuid-Afrika marcheert.

Kipling (1865-1936) is een beroemde Engelse dichter en schrijver (van bijvoorbeeld The Jungle Book) die als eerste Brit in 1907 de Nobelprijs voor de Literatuur kreeg. Zijn gedicht ‘If’ (1910) werd in 1995 door de Engelsen verkozen tot hun favoriete Engelse gedicht. Een ander beroemd gedicht van hem is ‘The white man’s burden’ uit 1899.

Maar terug naar de film ’28 years later’. Volgens de recensent werd de eerste spokenword opname in 1915 opgenomen en is deze opname verder uitgewerkt tot ‘een onder de huid kruipend nachtmerriemantra. Boots-boots-boots-boots moving up and down again.’

Toen ik dit las ben ik uiteraard meteen op zoek gegaan naar dit gedicht. Hieronder kun je het gedicht lezen en naar de opname uit 1915 luisteren.

Boots

We’re foot—slog—slog—slog—sloggin’ over Africa! Foot—foot—foot—foot—sloggin’ over Africa— (Boots—boots—boots—boots—movin’ up and down again!) There’s no discharge in the war!

Seven—six—eleven—five—nine-an’-twenty mile to-day— Four—eleven—seventeen—thirty-two the day before— (Boots—boots—boots—boots—movin’ up and down again!) There’s no discharge in the war!

Don’t—don’t—don’t—don’t—look at what’s in front of you. (Boots—boots—boots—boots—movin’ up an’ down again!) Men—men—men—men—men go mad with watchin’ ‘em, There’s no discharge in the war!

Try—try—try—try—to think o’ something different— Oh—my—God—keep—me from goin’ lunatic! (Boots—boots—boots—boots—movin’ up an’ down again!) There’s no discharge in the war!

Count—count—count—count—the bullets in the bandoliers. If—your—eyes—drop—they will get atop o’ you (Boots—boots—boots—boots—movin’ up and down again!) There’s no discharge in the war!

We—can—stick—out—’unger, thirst, an’ weariness, But—not—not—not—not the chronic sight of ‘em— Boots—boots—boots—boots—movin’ up an’ down again! An’ there’s no discharge in the war!

‘Tain’t—so—bad—by—day because o’ company, But—night—brings—long—strings—o’ forty thousand million Boots—boots—boots—boots—movin’ up an’ down again. There’s no discharge in the war!

I—’ave—marched—six—weeks in ‘Ell an’ certify It—is—not—fire—devils—dark or anything, But boots—boots—boots—boots—movin’ up an’ down again, An’ there’s no discharge in the war!

Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters, Poëzie en Film, spoken word

Een reactie plaatsen

Tags: 1865, 1899, 1903, 1907, 1910, 1915, 1936, 1995, 2002, 28 days later, 28 years later, anti-oorlogsgedicht, Boots, Danny Boyle, dichtbundel, dichter, Engfelse dichter, favoriete Engelse gedicht, film, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, If, infanterist, movie, Nobelprijs voor de literatuur, poëzie, Poëzie en Films, poëziebundel, poem, poet, poetry, recensie, repetitieve gedachten, Rudyard Kipling, spokenword opname, The Five Nations, The Jungle Book, The White Man's Burden, Tweede Boerenoorlog, Zombiefilm, Zuid Afrika

Joan Miró

19 nov

Geplaatst door woutervanheiningen

Een boomkruiper

Afgelopen weekend was ik bij museum Beelden aan zee in Scheveningen. Daar is momenteel een tentoonstelling van werk van Joan Miró (en van Jean Arp, ook zeer de moeite waard). Het werk van Miró (1893-1983) dat tentoongesteld wordt is veelzijdig en interessant. Wat minstens zo interessant is, is de bijbehorende handleiding langs de beelden in het museum. Daarin wordt aan de hand van zijn beeldhouwwerken het verhaal van zijn leven verteld. Zo las ik dat Miró in nauw contact stond met dichters als Paul Éluard (1895-1952) en André Breton (1896-1966). Maar Miró schreef ook zelf gedichten maar daar heb ik geen voorbeelden van kunnen vinden.

Waarschijnlijk omdat Miró geen onderscheid maakte tussen de verschillende disciplines (schilderkunst, beeldhouwwerk, poëzie). Een voorbeeld van dergelijke ‘poem-paintings’, de zogenaamde droomschilderijen waarin hij poëtische teksten en losse woorden verwerkte is ‘ceci est la couleur de mes rêves’ uit 1925.

Maar Miró illustreerde ook dichtbundels van bijvoorbeeld René Char (1907-1988). Na de tweede wereldoorlog verschenen vier uitgaven van deze twee kunstenaars waaronder ‘Le chien de cœur’ uit 1966.

De tentoonstelling van Miró (en Arp) in Mueseum Beelden aan zee kan ik iedereen van harte aanbevelen. Vooral omdat er werk te zien is dat voor het eerst buiten Spanje te zien is én er zijn twee studies te zien waarvan er één voor het eerst in een museum. Omdat ik geen gedicht kon vinden van Miró heb ik gekozen voor de dichter René Char met wie Miró samen heeft gewerkt. Uit ‘Grenzend aan Van Gogh’ Les voisinages de Van Gogh in een vertaling van Clasine Herring, komt het gedicht ‘Een boomkruiper’.

Een boomkruiper

Nooit zal dit tere beestje het moe worden om het

reliëf van alles wat je ziet, die aardrijkskundeles

voor zoveel vogels, te leren,

Leuk vogeltje.

Hem zal je van momenten van verdwazing niet

afbrengen.

Hij leeft zo dicht bij onze stemmen van alledag.

Eerst wordt de schors gespleten, daarna opgetild,

maar steeds houdt hij de schors in stand!

Het boodschappertje heeft zijn snavel en zijn

nageltjes alleen gekregen om de rommelige

tuin van de Liefste te inventariseren.

Verfijnde aanzegger van een stille winterdag,

Boomkruiper, die argwanenden betovert.

Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters, Franse dichters, Gedichten in vreemde vormen, Poëzie en Kunst

2 reacties

Tags: 1893, 1895, 1896, 1907, 1925, 1952, 1966, 1983, 1988, André Breton, Beelden aan Zee, beeldhouwer, beeldhouwwerken, ceci est la couleur de mes rêves, Clasine Herring, dichtbundel, dichter, Een boomkruiper, Frankrijk, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Grenzend aan Van Gogh, Jóan Miró, Jean Arp, Le chien de cœur, Les voisinages de Van Gogh, museum, Paul Éluard, poëtische teksten, poëzie, poëziebundel, René Char, Scheveningen, schilder, schilderkunst, Spanje, tentoonstelling

Bij een portret van W.H. Auden

14 sep

Geplaatst door woutervanheiningen

J. Bernlef

In de categorie dichters over dichters vandaag een gedicht dat J. Bernlef (1937-2012), schrijver, dichter en vertaler, schreef over de Brits-Amerikaanse dichter, essayist en literatuurcriticus W.H. Auden (1907-1973). Eigenlijk gaat het gedicht over een portret van W.H. Auden. Bernlef heeft in dit gedicht beschreven wat hij zag in het portret (waarschijnlijk een schilderij gezien de beschrijving) op zijn geheel eigen manier.

Het gedicht ‘Bij een portret van W.H. Auden’ verscheen in zijn bundel ‘Stilleven’ uit 1979.

Bij een portret van W.H Auden

Steeds verder drong het landschap

tot je door, ondergronds werkende lagen

dreven splinters en scherven

dwars door je schedel omhoog

zodat je haren te berge

en bij de herinnering braken

achter je dichtgemoffelde ogen

de geharnaste vlag, de gerafelde rat

Nu ligt ook jouw gezicht

als een verkreukelde prop

in verkavelde velden

je bent er niet meer maar

toch ontkomt niemand je blik

wordt iedereen bang

en sindsdien met de helm op geboren

een slot op de mond

een prop in zijn oren en

jouw tong in zijn wang.

Schilderij: Dawn Hurton

Geplaatst in Dichtbundels, dichters over dichters, Favoriete dichters

Een reactie plaatsen

Tags: 1907, 1937, 1973, 1979, 2012, Bij een porytret van W.H. Auden, Brits-Amerikaanse dichter, Dawn Hurton, dichtbundel, dichter, dichter over dichter, essayist, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, J. Bernlef, literatuurcriticus, poëzie, poëziebundel, Portret, schilder, schilderij, schrijver, Stilleven, vertaler, W.H. Auden

Smokkelwaar

27 jun

Geplaatst door woutervanheiningen

Rudyard Kipling

In 1906 verscheen het gedicht ‘A Smuggler’s Song’ voor de eerste maal in de bundel ‘Puck of Pook’s Hill’. Het gedicht van Rudyard Kipling (1865-1936), die een jaar later de Nobelprijs voor de Literatuur zou krijgen, geeft een nogal geromantiseerde kijk op smokkel, maar dat weerspiegelde wel hoe veel Britten in die tijd tegen de handel aankeken. Respectabele dominees kochten hun sterke drank regelmatig bij de plaatselijke smokkelaar. Rudyard Kipling woonde in Sussex en wist dat de kustlijn van het graafschap een lange geschiedenis van smokkel kende; cognac, kant, thee en tabak waren slechts enkele van de goederen die vanuit Frankrijk over het Kanaal werden vervoerd, zonder dat er belasting over werd betaald.

De straffen voor degenen die door de accijnzen werden betrapt, waren streng, dus illegaal binnengebrachte goederen moesten snel op paarden worden geladen en naar een veilige opslagplaats worden gebracht. De spreker in het gedicht is de smokkelaar, die een waarschuwing geeft aan kinderen die mogelijk naar zijn activiteiten kijken. Zijn grammatica is niet perfect, en hij is zeer nuchter en onbeschaamd over zijn carrièrekeuze.

A Smuggler’s Song

If you wake at midnight, and hear a horse’s feet,
Don’t go drawing back the blind, or looking in the street.
Them that ask no questions isn’t told a lie.
Watch the wall, my darling, while the Gentlemen go by!
Five and twenty ponies,
Trotting through the dark —
Brandy for the Parson,
‘Baccy for the Clerk;
Laces for a lady, letters for a spy,
And watch the wall, my darling, while the Gentlemen go by!

Running round the woodlump if you chance to find
Little barrels, roped and tarred, all full of brandy-wine,
Don’t you shout to come and look, nor use ‘em for your play.
Put the brishwood back again — and they’ll be gone next day!

If you see the stable-door setting open wide;
If you see a tired horse lying down inside;
If your mother mends a coat cut about and tore;
If the lining’s wet and warm — don’t you ask no more!

If you meet King George’s men, dressed in blue and red,
You be carefull what you say, and mindful what is said.
If they call you “pretty maid,” and chuck you ‘neath the chin,
Don’t you tell where no one is, nor yet where no one’s been!

Knocks and footsteps round the house — whistles after dark —
You’ve no call for running out till the house-dogs bark.
Trusty’s here, and Pincher’s here, and see how dumb they lie —
They don’t fret to follow when the Gentlemen go by!

If you do as you’ve been told, ‘likely there’s a chance,
You’ll be given a dainty doll, all the way from France,
With a cap of Valenciennes, and a velvet hood —
A present from the Gentlemen, along o’ being good!
Five and twenty ponies,
Trotting through the dark —
Brandy for the Parson,
‘Baccy for the Clerk;
Them that asks no questions isn’t told a lie —
Watch the wall, my darling, while the Gentlemen go by!

Geplaatst in Dichtbundels, Favoriete dichters

Een reactie plaatsen

Tags: 1865, 1906, 1907, 1936, A Smuggler's Song, Brits dichter, dichtbundel, dichter, Frankrijk, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, geromantiseerde kijk op smokkel, Nobelprijs voor de literatuur, poëzie, poëziebundel, poem, poet, poetry, Puck of Pook's Hill, Rudyard Kipling, Sussex

De Kift

16 jan

Geplaatst door woutervanheiningen

Beguine

Afgelopen maand las ik in de krant een stuk over de mooiste Nederlandse popsongs aller tijden. Nu is dat uiteraard een arbitraire lijst, over smaak valt wel degelijk te kwisten, maar een interessante lijst is het zeker. Een nummer dat in de lijst staat (nummer 95 van de top 100) trok mijn aandacht. Het betreft hier het nummer ‘Beguine’ van het Nederlands muzikaal ensemble De Kift. En waarom zul je je afvragen? De Kift maakte dit nummer naar aanleiding van een gedicht van Giza Ritschl.

Gizella Ritschl (1869-1942) werd in Hongarije geboren en kwam in 1896 als circusartiest naar Nederland. Frederik van Eeden hielp haar bij de uitgave van haar eerste bundel ‘Verzen’ (1901) met gedichten die veel sporen vertoonden van haar Hongaarse afkomst en taal en literaire traditie. Zo zijn de 112 gedichten in die eerste bundel heel kort (veelal 6-regelig). Na haar debuut verschenen nog ‘Nieuwe verzen’ (1904), ‘Gedichten’ (1905), ‘Liederen’ (1907) en ‘Vrome Liederen’ (1914). In 1939 werd nog een bloemlezing van haar liefdesgedichten gepubliceerd (Ingeleid door Hendrik de Vries) en in 1942 verscheen, kort na haar overlijden in Den Haag de postume bundel ‘Zangen van droom, liefde en dood’.

Het tekst van ‘Beguine’ is dus vrij naar het gedicht van Ritschl. In de Volkskrant staat bij het nummer ven De Kift: een prachtig miniatuurmelodrama van een weemoedig, desolaat soort rumba. In huilend Zaans gezongen. Het koper weent troostend mee. Oordeel zelf.

De beguine is een muziekgenre uit Martinique, ontstaan in de 19e eeuw. Door de combinatie van de traditionele bélé-muziek met de polka, creëerden zwarte muzikanten in de hoofdstad Saint-Pierre de beguine. De beguine is verwant met de Jazz muziek uit New Orleans.

Beguine

.
Ik zing, ik drink, ik lach, ik dans
Terwijl mijn harte weent.
Mijn ogen schitteren in wilde glans
Terwijl mijn harte weent.
Verneem de zangen die ik zing,
En drink met mij de wijn.
Volmaakt mijn zelfbegoocheling,
Bedwelmend moet het zijn.
Ik zing, ik drink, ik lach, ik dans
Terwijl mijn harte weent.

Mijn ogen schitteren in wilde glans
Terwijl mijn harte weent.
Verneem de zangen die ik zing,
En drink met mij de wijn.
Volmaakt mijn zelfbegoocheling,
Bedwelmend moet het zijn.
Aan mij is er toch niets verbeurd,
Mijn ziel geniet en lacht!
Het ergste is nu toch gebeurd:
Mijn lief verliet mij vannacht.

Geplaatst in (bijna) vergeten dichters, Dichtbundels, Favoriete dichters, Liefdespoëzie, Poëzie in songteksten, Youtube

1 reactie

Tags: 1869, 1896, 1901, 1904, 1905, 1907, 1914, 1939, 1942, 19e eeuw, 6-regelige gedichten, Beguine, Bloemlezing, circusartiest, De Kift, Den Haag, dichtbundel, dichter, Frederik van Eeden, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Giza Ritschl, Hendrik de Vries, Hongaarse afkomst, Hongarije, jazz, liederen, liefde, Liefdesgedicht, liefdesgedichten, loefdespoëzie, Martinique, mooiste Nederlandse popsongs, muziek, muziekgenre, Nederlands muzikaal ensemble, New Orleans, Nieuwe Verzen, poëzie, poëziebundel, Top 100, verzen, Volkskrant, Vrome Liederen

De kunstschilder

23 feb

Geplaatst door woutervanheiningen

Dubbel-gedicht

Pas geleden kwam ik een video op Instagram tegen van een Amerikaanse vrouw meen ik, die zich verwonderde over de betekenissen van Nederlandse woorden. Dat er zoveel woorden in het Nederlands zijn die precies hetzelfde zijn en klinken maar een totaal andere betekenis hebben. Iedereen kan er wel een paar bedenken. Bank bijvoorbeeld. Wat heeft een financiële instelling te maken met een meubelstuk voor meerdere personen? Maar er zijn er meer. Toen ik op zoek was naar gedichten in de rubriek Dubbel-gedicht en ik een gedicht zag met als titel ‘Schilder’ dacht ik aan een huisschilder. Maar het betrof hier een kunstschilder, toch een wezenlijk andere professie.

Het tweede gedicht dat ik vond ging ook over een kunstschilder. Vandaar dat het dubbel-gedicht niet gaat over een schilder maar over een kunstschilder al haal je dat niet uit de titels van de twee gedichten.

Het eerste gedicht is van schrijver, dichter, columnist Simon Carmiggelt (1913-1987) en komt uit de bundel ‘Het jammerhout’ dat hij onder het pseudoniem Karel Bralleput schreef en publiceerde in 1955.

Het tweede gedicht is van schrijver, dichter, literatuurcriticus en vertaler Maurits Mok (1907-1989) en werd gepubliceerd in de bundel ‘Spiegel van het menselijk bedrijf’ dat hij schreef onder het pseudoniem Jan Luyken jr. in 1979.

De schilder

Zijn vrees staat als een bevend spook

te kijk op zijn Picasso-doeken.

Stééds angst, op al die Talens-koeken.

En in de keuken staat ze ook.

Want déze vrouw, zo fel en kloek,

verdreef hem uit de luwe sferen

van landschap en van jutteperen,

te hoop gelopen op het doek.

O kalme jaren, toen hij dát nog deed:

de lichtvlek mikken op een vaas,

de gaatjes nadoen van de kaas.

Dat stille werk deed niemand leed.

maar zij dreef blauwzuur in zijn coloriet.

Haar strengheid tourmenteert zijn kwast,

en als zijn angst zich paars ontlast,

ageert hij tegen haar ‘Kom éten, Piet.’

De schilder

Stil voor het onbesmette doek

staat daar in afgetrapte broek

de schilder onder wilde haren

dromerig voor zich uit te staren.

Dan, eensklaps door de geest gedreven,

begint zijn hand zich uit te leven

en schaft de kunstgeleerden brood,

hetzij aanstonds of na zijn dood.

Geplaatst in Dichtbundels, Dubbel-gedicht, Favoriete dichters

Een reactie plaatsen

Tags: 1907, 1913, 1955, 1979, 1987, 1989, betekenis, columnist, De schilder, dichtbundel, dichter, dichters, Dubbel-gedicht, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Het jammerhout, huisschilder, Instagram, Jan Luyken, Jan Luyken jr., Karel Bralleput, kunstschilder, literatuurcriticus, Maurits Mok, poëzie, poëziebundel, pseudoniem, schilder, schrijver, Simon Carmiggelt, Spiegel van het menselijk bedrijf, vertaler

Ezelsoren

14 feb

Geplaatst door woutervanheiningen

Berijmde bokkesprongen

In 1962 verscheen bij Wereldbibliotheek -Vereniging een bundel van M. Mok. Een bundeltje met kolderrijmen of light verse zouden we tegenwoordig zeggen. Maurits Mok (1907-1989) was schrijver, dichter, literatuurcriticus en vertaler. Als correspondent op een handelskantoor (waar vind je dit soort banen nog?) schreef en publiceerde hij gedichten in het Katholieke tijdschrift De Gemeenschap. In 1934 debuteerde hij met de roman ‘Badseizoen’. Door zijn Joodse afkomst veranderde hij zijn naam van Mozes Mok naar Maurits Mok en in de tweede wereldoorlog publiceerde hij onder pseudoniemen als Hector/Hendrik Mantinga, Victor Langeweg en Jan Luyken jr.

Maurits Mok was in de jaren dertig en veertig een van de weinige auteurs die verhalende, epische, gedichten schreven. Hij zag in deze dichtvorm een mogelijkheid om strijdbaarheid uit te drukken, maar moest later wel erkennen, dat deze dichtwijze vatbaar was voor gemeenplaatsen en rijmdwang. In zijn latere gedichten vond Mok een korte en betere vorm om zijn gedachten uit te drukken. Het thema van de menselijke vergankelijkheid valt in zijn poëzie samen met het lot van het joodse volk.

Mok ontving verschillende literaire prijzen. In 1957 de Herman Gorterprijs en de Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam voor ‘Stormen en Stilten’ uit 1956, de prijs van de stichting Kunstenaarsverzet in 1958, de Henriëtte Roland Holst-prijs in 1962 en de Marianne Philipsprijs in 1968.

In 1962 verscheen dus ‘berijmde bokkesprongen’ waarover J. A, Blokker in zijn inleiding onder andere schrijft: “Ik hoop dat bij Mok de victorie begint. Ik hoop dat er een dag komt waarop de gehele Nederlandse dichtersbent op een avond – in de avondzon – een sober balcon betreedt en zich afvraagt: “Waarom ben ik geen kip of haan, / dan had ik bonte veren aan…” Want dat vraagt men zich te weinig af in dit land.” Blokker refereert hiermee aan het gedicht ‘een dichter’ waarin Mok pleit voor meer verbeelding (iets wat we in deze tijd ook goed zouden kunnen gebruiken).

Ik koos voor het gedicht ‘de ezelsoren’ waarin de verbeelding de vrije ruimte krijgt.

de ezelsoren

er waren eens twee ezelsoren,

die hadden hun oriëntatie verloren.

Hoorden zij thuis in een schrift of een boek,

of raakten zij van een schedel zoek?

Na vier uren hoor en wederhoor

keek elk de ander diep in het oor.

De ene sprak tot zijn metgezel:

“Jij bent van zuiver ezelsvel!”

En daarop sprak het stukje dier:

“Jij bent van omgekruld papier!”

Hetgeen tot zodanige vijandschap leidde,

dat hier op slag hun wegen scheidden.

Geplaatst in (bijna) vergeten dichters, Dichtbundels, Favoriete dichters, light verse

1 reactie

Tags: 1907, 1956, 1957, 1958, 1962, 1968, 1989, Badseizoen, Berijmde bokkesprongen, correspondent handelskantoor, de ezelsoren, de Gemeenschap, de Herman Gorterprijs, dichtbundel, dichter, Een dichter, epische gedichten, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Hector, Hendrik Mantiga, Henriette Roland Holst-prijs, inleiding, J.A. Blokker, Jan Luyken jr., jaren dertig, jaren veertig, Joodse afkomst, Katholieke tijdschrift, kolderrijmen, light verse, literaire prijzen, literatuurcriticus, M. Mok, Maurits Mok, Mozes Mok, poëzie, poëziebundel, Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam, prijs van stichting Kunstenaarsverzet, pseudonimen, rijmdwang, roman, schrijver, Stormen en Stilten, verbeelding, vertaler, Victor Langeweg, Wereldbibliotheek-vereniging

hoe het mij gaat…

30 aug

Geplaatst door woutervanheiningen

Jozef Eijckmans

In het gedicht ‘hoe het mij gaat…’ van de (bijna) vergeten dichter Jozef Eijckmans (1907-1996) las ik de tweede strofe als ‘vakantie’ en daarom besloot ik dit gedicht te gebruiken in mijn categorie vakantiepoëzie. Het gedicht komt uit de bundel ‘Verzamelde Gedichten’ uit 1988.

hoe het mij gaat…

hoe het mij gaat?

ik bied je mijn verontschuldiging aan

want kijk:

de huizen ontvangen hun warmte

van de zon

en het water lacht

de bomen fluisteren elkaar

geheimen toe

zo zie je

voorlopig moet dit mijn

antwoord zijn

Geplaatst in (bijna) vergeten dichters, Dichtbundels, Favoriete dichters, Vakantie poëzie

Een reactie plaatsen

Tags: (bijna) vergeten dichter, 1907, 1988, 1996, dichtbundel, dichter, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, hoe het mij gaat..., Jozef Eijckmans, poëzie, poëziebundel, vakantie, vakantiegedicht, vakantiepoëzie, Verzamelde gedichten

Dichtersgraven

14 mei

Geplaatst door woutervanheiningen

Highgate cemetery

Vorige week was ik in Londen op Highgate cemetery, een Victoriaanse begraafplaats waar een aantal beroemde mensen begraven ligt. Wat me opviel toen ik daar rondliep (zowel op de westkant als op de oostkant) was dat er op veel graven was aangegeven welke beroepen en functies de daar begraven mensen hadden gehad. Zo waren er verschillende dichters onder hen. Dichters die vaak niet alleen dichter waren maar ook: boer en econoom (William Morgan) en humanist, schilder en beeldhouwer (Koque Martinez). Maar ook gewoon dichter zoals Jesse Ferguson.

In het oudste gedeelte, de west cemetery, ligt naast dichter Christina Rossetti ook dichter en schrijver Radcliffe Hall (1880-1943). Hall was een openlijk lesbische schrijfster. Haar bekendste werk is ‘The Well of Loneliness’ (1928), dat wel als de eerste lesbische roman wordt beschouwd. Radclyffe Hall was tijdens haar leven bekend vanwege haar controversiële levensstijl en voor latere generaties lesbiennes zowel een held als een omstreden rolmodel.

In 1906 debuteerde ze als dichter met de bundel ‘Twixt Earth and Stars’ waarna nog drie dichtbundels zouden volgen voor ze haar eerste roman zou schrijven. In 1907 ontmoette ze haar eerste grote liefde, de drieëntwintig jaar oudere componiste en mezzosopraan Mabel Batten (1858-1916). Mabel was getrouwd met George Batten, die privésecretaris was van de Britse onderkoning in India. Toen hij overleed gingen Radclyffe en Mabel samenwonen en maakten geen geheim van hun relatie. Radclyffe werd door Mabel liefkozend John genoemd en die naam zou ze haar leven lang blijven gebruiken, in die zin was ze ook haar tijd ver vooruit als genderfluïde persoon. Na de dood van Mabel kreeg Radclyffe een relatie met een nichtje van Mabel. Toen Radclyffe stierf zorgde zij ervoor dat ze bijgezet werd in het graf van Mabel Batten.

Uit haar debuutbundel komt het gedicht ‘A Twilight Fancy’.

A Twilight Fancy

Dear, give me the tips of your fingers
To hold in this scented gloom,
‘ Mid the sighs of the dying roses,
That steal through the breeze-swept room ;

.
I would have you but lightly touch me,
A phantom might stir the dress,
In its passing, of some lost lover
With just such a faint caress;

.
Or a butterfly wan with summer
Brush thus with his down-flecked wings
The bells of the altar lilies
He touches, and lightly rings.

.
So give me the tips of your fingers,
Not your hand, lest I break the spell
Of the moment with too much passion,
And lose what I love so well.

Geplaatst in (bijna) vergeten dichters, Dichtbundels, Dichter bij de dood, Dichter in verzet

Een reactie plaatsen

Tags: 1858, 1880, 1906, 1907, 1916, 1928, 1943, A Twilight Fancy, Christina Rossetti, componist, dichtbundel, dichter, dichtersgraf, dichtersgraven, dood, east cemetery, England, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, genderfluïde, George Batten, graf, Highgate Cemetery, Jesse Ferguson, John, Koque Martinez, lesbische schrijfster, Londen, Mabel Batten, mezzospraan, poëzie, poëziebundel, poem, poet, poetry, Radcliffe Hall, roman, The Well of Loneliness, Twixt Eart and Stars, Victoriaanse begraafplaats, west cemetery, William Morgan

ZICHTBAAR ALLEEN

Een blog over poëzie

Site-archief

Aafjes en Vasalis

De lyrische schoolmeester

28 jaar later

Poëzie in Zombiefilm

Joan Miró

Een boomkruiper

Bij een portret van W.H. Auden

J. Bernlef

Smokkelwaar

Rudyard Kipling

De Kift

Beguine

De kunstschilder

Dubbel-gedicht

Ezelsoren

Berijmde bokkesprongen

hoe het mij gaat…

Jozef Eijckmans

Dichtersgraven

Highgate cemetery

MUGZINE

MUGBOOKS

Meest recente berichten

Categorieën

Archief

Meta

Ik neem deel aan:

Ik neem deel aan:

Zichtbaar alleen

Follow Blog via Email

Twitter Updates

Blog statistieken

ZICHTBAAR ALLEEN

Een blog over poëzie

Site-archief

De lyrische schoolmeester

Dit delen:

Poëzie in Zombiefilm

Dit delen:

Een boomkruiper

Dit delen:

J. Bernlef

Dit delen:

Rudyard Kipling

Dit delen:

Beguine

Dit delen:

Dubbel-gedicht

Dit delen:

Berijmde bokkesprongen

Dit delen:

Jozef Eijckmans

Dit delen:

Highgate cemetery

Dit delen:

MUGZINE

MUGBOOKS

Meest recente berichten

Categorieën

Archief

Meta

Ik neem deel aan:

Ik neem deel aan:

Zichtbaar alleen

Follow Blog via Email

Blog statistieken